„Upiorny cesarz” jest próbą reinterpretacji twórczości jednego z najważniejszych autorów literackiej grozy, H. P. Lovecrafta. Do twórczość pisarza można podchodzić dwojako – dominuje traktowanie jej jako krzyku rozpaczy, w którym figury bezwzględnych przedwiecznych bogów uosabiają skrajny nihilizm.
Można jednak – i to proponują Maja Starakiewicz i Marcin Mleczak – podejść do mitów stworzonych przez „samotnika z Providence” w zupełnie inny sposób. Lovecraft, człowiek głęboko nieszczęśliwy i zagubiony poniekąd utrzymywał się przy życiu dzięki swoim fantazjom. Paradoksalnie więc, prawdziwymi potworami mogą być ludzie, a monstra, które sobie wyobrażamy, mogą pomóc nam w znoszeniu trudnych chwil. Bo nawet marzenia o dziwacznych bestiach pozostają marzeniami.
Wystawa łączy elementy graficzne z tekstowymi – przedziwne stwory przenikają się z fragmentami tajemniczych apokryfów, a tajemnicze symbole zachęcają do prób rozkodowania (nawet jeśli tak naprawdę nie skrywają żadnej treści). Autorzy „Upiornego cesarza” zapraszają na wizytę w krainach, gdzie nawet Adam Mickiewicz poszukiwał śladów przerażającego „Necronomiconu”.

Wystawa organizowana we współpracy z Wydziałem Sztuki Akademii Nauk Stosowanych w Tarnowie.

Maja Starakiewicz – doktor sztuki, projektantka graficzna, ilustratorka, prowadzi zajęcia w Pracowni Rysunku Narracyjnego na ASP w Krakowie oraz na ANS w Tarnowie. Autorka adaptacji rysunkowej „Eposu o Gilgameszu” (www.gilgamesz.com.pl), spektaklu rysunkowego na podstawie „Rękopisu znalezionego w Saragossie” i wielu innych projektów łączących sztuki wizualne i literaturę. www.maja.starakiewicz.pl

Marcin Mleczak – doktor nauk historycznych, autor opowiadań sf, projektant wystaw. Współtworzył esej wizualny „ Chronos wyzwolony – tak zmieniał się czas”, odpowiadał za literacką stronę adaptacji „ Eposu o Gilgameszu” pt. „Tej drogi nigdy nie było”. Pracuje jako copywriter, w wolnym czasie gra w Dark Souls.