ŚMIESZNY STARUSZEK

Tadeusz Różewicz

Spektakl oparty na głośnym monodramie stanowi oryginalne dokonanie inscenizacyjne, które wpisuje się w nurt dotychczasowych poszukiwań artystycznych i poznawczych reżysera, prowadzonych na wrocławskiej scenie lalkowej dla dorosłych. Jedyny u Różewicza bohater - osamotniony starzec z ostrymi zahamowaniami w sferze biologii i nieco dwuznaczną skłonnością do małych dziewczynek - w teatralizacji Hejny zostaje rozbity na szereg postaci (lalki wykonane i animowane w różnych praktykowanych przez teatr technikach). Jego monolog, mowa obrończa wygłaszana przed milczącym sądem, budzi tyleż uśmiech empatii, co i lęk - Staruszka bowiem osacza sytuację, w której nie obowiązują jawne i jasne kryteria oceniania, każdy więc werdykt musi stać się nieuzasadnionym wyrokiem.

W pokazach przedpremierowych przedstawienie uhonorowano: w VII ogólnopolskim konkursie na wystawienie polskiej sztuki współczesnej; nagrodą za scenografię; na XX Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Lalkowych w Opolu; I nagroda za reżyserię; I nagrodą za zbiorową kreację zespołu; III nagrodę za muzykę; na V Festiwalu Komedii Talia w Tarnowie; I nagrodę jako najciekawszy spektakl Festiwalu; dyplomem Zarządu Głównego ZASP za wybitną zbiorową kreację aktorską w technice lalkowej.