Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu zaprasza na wykład Sławomira Matusza pt. „Zbigniew Herbert wobec historii Polski. Bohaterowie i adresaci jego wierszy. Wiersze: Apollo i Marsjasz, Przesłuchanie Anioła, Studium przedmiotu, Dwie krople, Tren Fortynbrasa, O Troi”

Wprowadzenie Natalia Tarczyńska

9 listopada (wtorek) 2021 roku o godz. 18.00

Wstęp wolny. Zapraszamy

Spotkanie transmitowane online: https://youtu.be/cbQoHIb1qnA

Dodatkowe informacje: http://klubmil.pl/9112021-wyklad-s-matusza

Sławomir Bohdan Matusz (ur. 5 grudnia 1963 w Sosnowcu) – poeta, eseista, krytyk literacki i aktor filmowy. W latach 80. pracował m.in. jako hydraulik, ślusarz remontowy, operator wózka widłowego, kontroler jakości w fabryce silników elektrycznych i fabryce łożysk tocznych, agent ubezpieczeniowy, a następnie w latach 90. w domach kultury w Mysłowicach i Jaworznie. Był związany z demokratyczną opozycją w Zagłębiu i na Śląsku: Konfederacją Polski Niepodległej oraz Polską Partią Niepodległościową. Dwukrotnie (w 1984 i 1985 r.) odmówił współpracy Służbie Bezpieczeństwa. Najważniejszymi tematami jego wierszy są małżeństwo oraz rodzina, bezdomność i samotność, a także historia Polski, przywracanie pamięci Żołnierzy Wyklętych. Jest autorem poematu „96 krzeseł i róż” poświęconego pamięci ofiar katastrofy w Smoleńsku i Zbrodni Katyńskiej. Jako krytyk literacki, eseista oraz badacz twórczości Zbigniewa Herberta Matusz zidentyfikował Żołnierzy Wyklętych, ukrytych bohaterów wierszy Apollo i Marsjasz (kpt. Konrad Strycharczyk, ps. „Słowik”, którego torturował Marian Cimoszewicz) oraz Przesłuchanie Anioła (kpr. Andrzej Biliński), a także dowiódł, że wiersz Zbigniewa Herbera Studium przedmiotu poświęcony jest pamięci Polaków wywiezionych przez Rosjan na Syberię (esej ukazał się drukiem w „Kurierze Wnet”). O twórczości Sławomira Matusza pisali tacy krytycy, jak prof. Zbigniew Chojnowski, prof. Maciej Urbanowski, prof. Krystyna Kłosińska, prof. Marian Kisiel, dr Tomasz Pyzik, dr Karol Maliszewski, dr Artur Nowaczewski, Krzysztof Kuczkowski, Wojciech Kass i wielu innych oraz powstało kilka prac magisterskich. Debiutował pod własnym nazwiskiem w 1981 na łamach „Wiadomości Katowickich” wydawanych przez NSZZ „Solidarność”. W latach 1992–1995 był komisarzem Mysłowickich Tygodni Poezji. W latach 90. był dziennikarzem regionalnych gazet w Mysłowicach i Jaworznie. W 2014 r. był organizatorem Festiwalu Złoty Środek Poezji w Kutnie, a w 2017 Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Danuty „Inki” Siedzikówny w Narewce, w Puszczy Białowieskiej. Wiersze, szkice i eseje publikował m.in. w czasopismach „Topos”, „Arcana”, „Twórczość”, „Fronda”, „Teologia Polityczna” „Opcje”, „FA-art”, „Czas Kultury”, „Migotania, Przejaśnienia”, „Akcent”, „Śląsk”, „Portret”, „Undergrunt”, „Zeszyty Poetyckie” oraz na stronach Instytutu Książki. Redaktor serii wydawniczej Ogrody Poezji w Marchołcie, w której ukazały się wybory wierszy Szymona Babuchowskiego „Drzewo pomarańczowe” (Katowice 2011) oraz „Mężczyzna i kobieta przed kremacją” (Katowice 2011) Barbary Gruszki-Zych. W 2013 razem z Arturem Fryzem założył Fundację im. Jana Kochanowskiego, której jest obecnie prezesem. Publikował w antologiach m.in.: „Śląski Almanach Poetycki” (1989), „Macie swoich poetów (1996), krakowska „Antologia nowej poezji polskiej” (2000), „Zagłębie poetów” (2002), polsko-czeska antologia „Páté. Dny poezje” (Broumov 2004), „Pociąg do poezji. Intercity” (2011), „Poeci i poetki przekraczają granice” (2011), „Węzły, sukienki żagle. Nowa poezja, ojczyzna i dziewczyna” (2013), „Jeszcze Polska nie zginęła” (Kraków 2018), „Antologia smoleńska II. 96 wierszy” (2020), „Konstelacja Topoi. O rzeczach najważniejszych. Wybór tekstów krytycznych” (Sopot 2017), „ranek / mane” (esej, Sopot 2020) i „wieczór / vespera” (poezja, Sopot 2020). Jest autorem i redaktorem antologii „Czarnoleskiej ja rzeczy chcę. Poeci dla Niepodległej” (Sosnowiec 2018). Jego utwory tłumaczono na języki: szwedzki, słoweński, niemiecki i czeski. Należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, Oddział w Krakowie i do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Jako grafik komputerowy zaprojektował okładki do kilkunastu książek i tomików. Wystąpił w filmie Pawła Bogocza „Pożegnanie z wolnością” (2020), z udziałem Justyny Chłap-Nowakowej, Romana Misiewicza i Jana Polkowskiego. Sławomir Matusz współpracował z Narodowym Centrum Kultury, Instytutem Literatury, Instytutem Książki i wieloma innymi instytucjami. Odznaczenia i nagrody: Nagroda Artystyczna Miasta Sosnowca, 2012, Odznaczony Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego, 2012, Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego 2014 i 2016, stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Strona artysty: http://matuszpoeta.pl/
Dodatkowe informacje: https://nowynapis.eu/autor/slawomir-matusz