Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu, Towarzystwo Przyjaciół Grodna i Wilna zapraszają na prezentację najnowszej książki prof. Stanisława Niciei pt. "Kresowa Atlantyda. Historia i mitologia miast Kresowych. Tom XV. Wilno"

10 grudnia (czwartek) 2020 roku o godz. 16.00

Spotkanie transmitowane online: https://www.youtube.com/channel/UC1YBHb3U3h4N6hO06MvtfWA/

W XV tomie ''Kresowej Atlantydy'' zawędrowałem na drugi biegun Kresów. Jeśli Lwów – miasto o wyjątkowym znaczeniu w kulturze polskiej możemy uznać za biegun południowy, to Wilno – o podobnej pozycji w polskiej historii możemy nazwać biegunem północnym. Pomiędzy tymi dwoma metaforycznymi biegunami zamknięte są dzieje polskich Kresów Wschodnich. Chociaż na południe od Lwowa były jeszcze Stanisławów, Kołomyja czy Zaleszczyki, a na północy w pobliżu Wilna były Grodno, Nowogródek, Baranowicze czy Lida – mniejsze, ale ważne ośrodki kultury – to jednak świeciły one już światłem odbitym swych uniwersyteckich metropolii: lwowskiej i wileńskiej. prof. Stanisław Nicieja

Prof. Stanisław Sławomir Nicieja. Urodzony 4 października 1948 roku w Strzegomiu, polski historyk i historyk sztuki XIX i XX wieku, profesor nauk humanistycznych, rektor Uniwersytetu Opolskiego, senator V kadencji. Ukończył studia na Wydziale Filologiczno-Historycznym Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu, uzyskując tytuł zawodowy magistra historii. W 1977 obronił doktorat w zakresie nauk humanistycznych (na podstawie pracy poświęconej Julianowi Leszczyńskiemu), w 1982 uzyskał stopień doktora habilitowanego. W 1989 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych. Odbył staże na Uniwersytecie im. Iwana Franki we Lwowie (1978–1979), w Instytucie Historii PAN (1981–1982), uzyskał stypendium Bolesława Krokowskiego w Nancy i Paryżu (1986), stypendium Fundacji Lanckorońskich w Londynie (1990–1991), stypendium Fundacji Tadeusza Zabłockiego w Londynie (1992), stypendium Polskiej Fundacji Kulturalnej w Londynie (1993). Po przekształceniu WSP w Uniwersytet Opolski (w 1994) pełnił funkcję rektora tej uczelni w latach 1996–2002. Ponownie został wybrany na trzyletnią kadencję w 2005 roku. W 2008 nie ubiegał się o reelekcję. 16 marca 2012 został ponownie wybrany na to stanowisko. Zasiadał m.in. w Polsko-Ukraińskiej Komisji do spraw Renowacji Cmentarza Łyczakowskiego we Lwowie (1989–1993), zespole Odbudowy Cmentarza Orląt we Lwowie (od 1993), Głównej Komisji Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (od 1994), komitecie redakcyjnym Słownika Biograficznego Polonii Świata w Paryżu (od 1992), redakcji miesięcznika „Semper Fidelis” (1989–1993), radzie programowej Polskiego Radia Opole (1993–1999). Publikował m.in. w „Zeszytach Historycznych” w Paryżu, „Dziejach Najnowszych”, „Odrze”, „Kresach Literackich”, „Przeglądzie Wschodnim”, „Życiu Literackim”, „Pulsie” w Londynie, „Orle Białym” w Londynie, „Tygodniu Polskim” w Londynie, „Kwartalniku Historycznym”, „Mówią Wieki”. Laureat nagród: im Juliusza Ligonia (1989), „Życia Literackiego” (1989), „Przeglądu Technicznego” (1989), Polskiej Fundacji Kulturalnej w Londynie im. Edwarda Raczyńskiego (1991), „Przeglądów Wschodniego” (1993), nagrody „Polityki” (1999), Nagrody Literackiej Wojewody Opolskiego (1990), nagrody I stopnia Ministra Edukacji Narodowej za osiągnięcia naukowe (1986, 1991, 1999), tytułu Zasłużony Obywatel Miasta Opola. W 2005 odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. W 1993 otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.

Źródło: Wikipedia

Dodatkowe informacje: pl.wikipedia.org/wiki/Stanis%C5%82aw_Nicieja

Dodatkowe informacje o spotkaniu: http://klubmil.pl/10122020-prezentacja-najnowszej-ksiazki-prof-s-niciei