PATRYCJA BASIŃSKA

OGRÓD REALNOŚCI, OGRÓD FIKCJI Ogród botaniczny to konkretna rzeczywistość, miejsce, w którym wykonane zostały zdjęcia z zatytułowanej tak serii. Patrycja Basińska utrwala na fotografiach to tylko, co da się na nie przenieść: jego widoki, a więc prawdę zmysłów. Przedstawia fenomeny rzeczy, które zjawiają się przed oczami spectatora. Posługując się przede wszystkim głębią ostrości, buduje cienkie powłoki widzialności, za którymi wydaje się skrywać stan niepewności i zawieszenia co do prawdziwego wyglądu, a nawet samego istnienia ogrodu. Zjawiające się na zdjęciach widoki, niewyraźne jak ze snu, zasłaniają być może pustkę, a może zupełnie inną rzeczywistość niż moglibyśmy się spodziewać. Ogród, miejsce pełne symbolicznych odniesień, sięgających w głąb ludzkiej kultury aż do wyobrażenia rajskiego ogrodu, to obszar tajemniczy, w którym niemal wszystko może się wydarzyć. Autorka układa obok siebie kolejne uchwycone widoki, szukając tym sposobem porządku, zasady, która spaja rzeczywistość. Odnalezione korespondencje: podobieństwa i różnice mogą jednak okazać się zarówno realnością, jak i nałożoną na nie przez nasz umysł fikcją. Błądzimy wśród ścieżek ogrodu, nie mając pewności, czy to co widzimy jest prawdą, czy złudzeniem; czy pochodzi z realnego świata, czy ze świata wyobraźni. Ta piękna, poetycka seria zdjęć opowiada o poszukiwaniu realności przez budowanie fikcji; jest to jak odkrywanie oryginału z lustrzanego odbicia albo pozytywu z negatywowej kliszy. Miejsce realności i fikcji wciąż jest tu zagadką – nie ma jednak wątpliwości, że jedno nie może być drugim. Intensywność poszukiwań, uporczywość w tworzeniu sekwencji zdjęć świadczy, że cel wędrówki, przedmiot poszukiwań istnieje naprawdę. Skrawkiem realności, którego trzeba się tu trzymać – który można uchwycić w dłoni, dotknąć – jest dla Patrycji Basińskiej sama fotografia jako papierowy przedmiot. Jego sensualna konkretność, odnajdywana w znakomicie wypracowanej czarno-białej kopii, wydobywającej walory światłoczułego papieru staje się oparciem w świecie pojawiających się i znikających, przepływających przed oczami obrazów.' Elżbieta Łubowicz, marzec – maj 2003

Wystawa odbywa się w ramach Promocji młodych Dolnośląskiego Festiwalu Sztuki. Kurator wystawy: Elżbieta Łubowicz