SZTUKA POLSKA XX w.

WANDA GOLAKOWSKA

Urodzona w 1901 roku w Kamiennej, zmarła w 1975 roku w Warszawie. Studiowała w warszawskiej ASP pod kierunkiem W. Jastrzębowskiego i K. Tichego. Dyplom pedagogiczny uzyskała w 1925 r., dyplom na Wydz. Architektury Wnętrz ze specjalnością w ceramice i absolutorium z malarstwa w 1936 r. Początkowo pracowała jako nauczycielka, w 1933 podjęła pracę w Akademii u K. Tichego i kontynuowała ją po wojnie organizując pracownie ceramiki w otwartej na nowo uczelni. Prowadziła prace naukowo – badawcze zwłaszcza w zakresie szkliw ceramicznych i osiągnęła w tej dziedzinie wybitne rezultaty m.in. kolorystyki szkliw miedziowatych w pełnej gamie barwnej od błękitów poprzez zielenie do ciemnej czerwieni. Pracownia Jej współdziałała z Wydziałem Malarstwa i Architektury, a przede wszystkim Rzeźby. Współpracowała z licznymi rzeźbiarzami opracowując dla nich specjalne szkliwa. Artystka, podobnie jak inni ceramicy działający już w okresie międzywojennym, była zafascynowana sprawami technologii, dążąc do wydobycia piękna samego tworzywa i to zamiłowanie przekazała swoim uczniom.

Prace pokazywane w Galerii Sztuki Współczesnej Muzeum Narodowego we Wrocławiu, są darem Krystyny Pniakowskiej.