Stanisław Kulawiak /Relacje uliczne

Fotografie, które Stanisław Kulawiak wystawia pod tytułem Relacje uliczne, wykonane zostały w latach 1990–2016 i są konsekwentną kontynuacją jego działalności z lat 1974–1989, którą podsumował albumem Na peryferiach PRL. Główny nurt jego twórczości to dokumentowanie scen związanych z codzienną obyczajowością spotykaną na terenach wiejskich, a także małych i dużych miast. Z upodobaniem wyławia paradoksy i kontrasty wynikające ze zmian cywilizacyjnych, z nakładania się zachowań związanych z różnymi poziomami bytowania. Często rejestruje zaskakujące sytuacje i elementy humorystyczne, dzięki czemu jego dzieła wzbudzają żywe reakcje i pozytywne odczucia. Jednak na autoportrecie zarejestrowanym w 2015 r. jako odbicie w ulicznej witrynie widzimy jego poważną twarz znamionującą głęboki namysł i determinację przeniknięcia logiki wydarzeń rozgrywających się wokół niego. Poważny jest też jego dorobek ukazujący Polskę i jej mieszkańców w najzwyklejszych sytuacjach, gdzie prowizoryczny stan rzeczy przenika się z przejawami zaradności, w czym też sami możemy się rozpoznać. O ile okres PRL-u Stanisław Kulawiak przedstawiał w fotografii czarno-białej, to kolejne dekady zobrazowane zostały w kolorze i zmiana ta jest godna uwagi. Mocne akcenty kolorystyczne dla najważniejszych elementów przedstawień kontrastują tam z tłem zaznaczonym przez barwy zmierzające ku szarości, ale wystarczająco charakteryzujące cały plan. To kolejny powód, aby docenić tę wystawę.

Adam Sobota, Wrocław, luty 2019

Fotograf – istota oboczna

Wychowany jako dziecko na nadprośniańskich łęgach w latach młodzieńczych zderzyłem się z cywilizacją wielkiego miasta. Moją świadomość uformowały prawa natury i ciężka ręka ojca. Wśród łąk i pól poczułem smak wolności naznaczony organicznym rytmem przyrody, stałem się częścią tego świata. Nigdy potem w różnych środowiskach i kulturach nie potrafiłem odnaleźć swojego miejsca, zawsze byłem obok. W wieku dwudziestu lat w moich rękach pojawił się aparat fotograficzny, od tego momentu już wiem, dlaczego jestem obok.

Stanisław Kulawiak, Ostrzeszów, luty 2019

Stanisław Kulawiak, rocznik 1954. Po ukończeniu Szkoły Podstawowej w Bobrownikach nad Prosną i Liceum Ogólnokształcącego w Ostrzeszowie w latach 1973–1979 studiował na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki AGH w Krakowie. Fotografią zajmuje się od roku 1974, najpierw prowadził Studencką Agencję Fotograficzną, a dwa lata później wspólnie z przyjaciółmi założył Grupę Twórczą SEM i Jaszczurową Galerię Fotografii. W roku 1980 został członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików. W latach 1983–1989 współpracował z Teatrem im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu, a w okresie 1993–1999 pracował dla firmy Country Line w Niemczech. Od 1999 roku jest współwłaścicielem Oficyny Wydawniczej KULAWIAK w Ostrzeszowie. W 2010 roku został prezesem Stowarzyszenia Regionalny Ośrodek Dokumentacji WIEŻA 1916. Jako wiceprezes ds. artystycznych Okręgu Dolnośląskiego ZPAF od 2014 roku organizuje wystawy okręgowe i w Galerii Za Szafą, od 2017 roku jest członkiem Rady Artystycznej ZPAF w Warszawie. Autor wielu wystaw i publikacji, interesuje się edytorstwem i drukiem.

e-mail: esku@kulawiak.pl www.kulawiak.pl tel. +48 605 622991