Kobieta i mężczyzna, czyli powiedz, jak mnie kochasz

Kobieta i mężczyzna to słowno –muzyczny spektakl teatralny Dariusza Jakubowskiego wraz z muzykami:śpiewaczką Katarzyną Thomas i pianistą Piotrem Szafrańcem. Artyści proponują nam lekką,poetycko-muzyczną podróż w poszukiwaniu spełnienia w miłości.Miłosne tematy w poezji od E.Dickinson,biblijnej,zmysłowej Pieśni nad Pieśniami,szekspirowskich Sonetów,po współczesnych Szymborską,Herberta,Gałczyńskiego czy Baczyńskiego.Baudelairowskie namiętności dziewiętnastowiecznego Paryża,peronowe rozstania Thomasa Hardy’ego,ożywcze dotknięcie przywracające sens pustej rzeczywistości opisane przez Zygmunta Krasinskiego. Zajrzymy tez do renesansowej alkowy,by zerknąć na „dworski streaptease’’,z wdziękiem,dowcipnie uchwycony przez Johna Donne’a,a przetłumaczony przez Stanisława Barańczaka.

Ten eklektyczny patchwork jest świadomym wyborem również w muzyce.Obok legendarnego motywu z filmu Michela Legranda Kobieta i mężczyzna, równie popularnych tematów z Love story czy Amelii, melodii Marka Grechuty,My way z repertuaru Franka Sinatry,usłyszymy też popularne w artystycznych salonach paryskiej bohemy miniatury/etiudy Ericka Satie,miłosną arię Mimi z Cyganerii Pucciniego,czy neoromantyczną piesń Ryszarda Straussa.

Kobieta i mężczyzna… to wspólna z widzami podróż przez style i epoki,mieszająca formy,by tym bardziej wydobyć sens,bo formy i kostiumy się zmieniają,a archetypiczny sens pozostaje wieczny.Sens połączenia człowieka z człowiekiem nie w namiętnym zmaganiu,walce o dominację płci,a w harmonijnym obdarowywaniu w wolnym wyborze.Miłość,to ów szekspirowski (…)„znak wzniesiony wiecznie nad bałwany,bez drżenia w twarz patrzący sztormom i cyklonom/gwiazda zbłąkanych łodzi.”Przychodzi spoza czasu i przestrzeni,z innego porządku,ale tu na ziemi ma się urealnić.