Opis wydarzenia

Historia szwedzkiego tańca polska sięga czasów rozległych kontaktów dworskich Polski i Szwecji oraz okresu, w którym w całej Europie bardzo popularne były utwory muzyczne określane jako „taniec polski”. Od XVI i XVII wieku taniec polski upowszechnił się w całej Skandynawii i zyskał wiele odmian regionalnych. Pomimo niewątpliwej ewolucji tańców po obu stronach Morza Bałtyckiego wciąż można odnaleźć podobieństwo tańca polska do niektórych tańców w Polsce. Polska jest obecnie najważniejszym i najpopularniejszym tańcem tradycyjnym w Szwecji. Od niego wywodzi się cała rodzina tańców w Skandynawii: springleik (Szwecja), pols i springar (Norwegia). Pod szwedzką nazwą polska kryją się dwie formy taneczne: figurowa slängpolska, której puls i rytmika współgrają z polskim chodzonym i kujawiakiem; oraz przede wszystkim wirowa (rund)polska, której kroki przypominają kurpiowskiego powolniaka. Bardzo charakterystyczne dla wirowych polsk jest to, iż takty nie dzielą się równo na trzy, ale główne nuty w takcie są systematycznie poprzesuwane, co przypomina nieco rubato w muzyce polskiej. Najokazalej manifestuje się to w tańcu finnskogspols z norwesko-szwedzkiego pogranicza.

Zapisy najnowszych rozdziałów historii tych tańców rozpoczęte zostały wraz z ich ponownym odkryciem po serii przyćmień przez kolejne nowomody kulturowe poczynając od XIX-wiecznej ekspansji walców, szotisów i mazurek (gammaldans) po muzykę świata zachodniego promowaną przez radio. Niebywały rozkwit kultury muzyczno-tanecznej wokół tańca polskiego w skandynawskiej postaci zainicjowany był w czwartym kwartale XX stulecia poszukiwaniami mistrzów tancerzy i muzykantów pośród najstarszego pokolenia, rekonstrukcjami na bazie archiwalnych zapisów oraz poprzez szeroko akceptowaną twórczość muzyczną adresowaną ściśle do tancerzy. Taki też stan trwa po dziś dzień.

Warsztataty

Część I: (3h)

Taneczny niezbędnik – (rund)polska i slängpolska

W pierwszej części warsztatów za cel stawiamy poznanie istoty tańczenia polski – jej rytmu, pulsu i wirowania. Na proces nauki złożą się opanowywanie podstawowych praktyk tanecznych zapewniających przewidywalność ruchu oraz zrozumienie się w parze. Nauczymy się swobodnie wirować w polsce oraz sposobów poruszania się, prowadzenia się i figur w slängpolsce tak, aby slängpolska nadal była polską. Zaplanowana ścieżka warsztatowa poprowadzi nas do uzyskania pewności, komfortu i pełni tańca nawet na ciasnych i zatłoczonych parkietach.

Część II: (2h)

Fińska* ekstrawagancja** – finnskogspols

Druga część warsztatów poświęcona zostanie wyjątkowej odmianie norweskiego polsa pochodzącego z Finnskogen, krainy ze szwedzko-norweskiego pogranicza zamieszkałej przez mniejszość fińską, która wytworzyła własny styl tańca. Poznamy krok chodzony w charakterystycznym trójmiarowym rytmie oraz wolne i szybkie obroty w parze. Do opanowania elementów finnskogspolsa w proponowanym czasie warsztatów niezbędne okaże się taneczne doświadczenie w tańczeniu (rund)polski. Satysfakcja z możliwości zatańczania choćby niektórych części finnskogspolsa na ballangach i potańcach gwarantowana jest za sprawą synergii z doznaniami muzycznymi udzielanymi przez tradycyjne melodie z Finnskogen.

(*, ** - wyjaśnienie na warsztatach)

Prowadzenie

Tego doświadczenia nie zyskasz poprzez przygodny instruktaż. Dzięki warsztatom wyrobisz sobie świadomość i odwagę wejścia na parkiet i skrócisz sobie drogę do Twojego stylu tańca!

Prowadzenie: Dominik Wóltański i Małgorzata Baran – tancerze grupy n obrotów (Toruń) z wieloletnią praktyką instruktorską, specjalizujący się w tańcach polskich, szwedzkich i francuskich.

Zapisy

Termin: 21.01.2017

Czas trwania:

• Część I: 12:00 – 15:00
• Część II: 15.30 - 17.30

Miejsce: Studio tańca Ultrafit, ul. Kościuszki 117b/3u

Wymagana jest wcześniejsza rejestracja poprzez formularz: https://goo.gl/0amtlw

Koszt uczestnictwa:

• Część I - Polska - 30 zł
• Część II - Finnskogspols - 30 zł
• Obie części - 50 zł

Nie ma konieczności zgłaszania się w parach.

Wpłata jest potwierdzeniem udziału.