Wernisaż 7 października (piątek) 2016 roku o godz. 18.00

W części muzycznej koncert na bandurę Olgi Marko

Prace eksponowane w Galerii Klubu MiL do 25 października (wtorek) 2016 roku

od. poniedz. do piątku w godz. od 10.00 do 18.00

w soboty od 12.00 do 18.00

Wstęp wolny

Antonina Gorodnya - urodzona w 1986 roku w miejscowości Drużba w województwie Żytomierskim na Ukrainie. W 2004 r. - ukończyła Szkołę Ogólnokształcącą I-III stopnia z wyróżnieniem w nauce sztuk wizualnych. W 2008 r. - absolwentka Wyższego Liceum Zawodowego Sztuk Pięknych w Hryciw w obwodzie Chmielnickim, uzyskała kwalifikacje architekta wnętrz. W latach 2008-2015 podróżując po Europie wykonywała prace w różnych technikach (batik, decoupage, ceramika, rzeźba, malarstwo na szkle, drewnie i inne). Miała okazję pracować u boku Juliana Słowińskiego, przy renowacji Kościoła pod wyzwaniem św. Honorata Koźmińskiego w Korosteniu. Zafascynowana ludową sztuką zdobnictwa -"Petrykiwka". Od 2015 roku w charakterze asystenta pracuje z osobami niepełnosprawnymi intelektualnie we wrocławskiej wspólnocie L'Arche. W wolnym czasie maluje dekoratywne obrazy o motywach ludzkich, kwiatowych i zwierzęcych.

Olga Marko ur. się w Olesku (obw. Lwowski na Ukrainie). Jej muzyczne fascynacje skupiły się na oryginalnym ukraińskim instrumencie ludowym- bandurze. Ukończyła Liceum Muzyczne w Drochobyczu właśnie w klasie tego instrumentu i kontynuowała tę naukę na Uniwersytecie Kultury w Kijowie, kształcąc się również w zakresie śpiewu. Ukończywszy studia, wyjechała do Polski. Od 1997r. Mieszka we Wrocławiu, gdzie nawiązała współpracę z polskimi artystami. Występowała w galowym koncercie laureatów XXX Ogólnopolskiego Konkursu „Poezja i proza na wschód od bugu” i na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki im. Anny Jantar we Wrześni. Zagrała w rock - operze „Wilgefortis”, współpracowała z orkiestrą Vincenza przy projekcie „Starowiek”. Założyła prekursorskie trio grające muzykę wypadkową jazzu, folka i klasyki „Trzy ścieżki”: wiolonczela - Monika Łapka; flet, saksofon - Janusz Brych. Była zapraszana do występów w ramach „ Tumskich wieczorów”.Jako Ukrainka wystąpiła z referatem na konferencji w Urzędzie Wojewódzkim poświęconej integracji mniejszości narodowych Dolnego Śląska. Kilkakrotnie była zapraszana do Salonu Profesora Dudka. Obecnie uczestniczy w działalności Związku Ukraińców w Polsce we Wrocławiu. Pracuje z dziećmi i młodzieżą.

Bandura (prawdopodobnie z gr. pandóra = wszystko dająca) – ukraiński ludowy instrument muzyczny należący do chordofonów, w którym struny szarpie się palcami lub plektronem. Pierwsze wzmianki o instrumencie pochodzą z VI wieku naszej ery z Grecji. Protoplastą bandury była najprawdopodobniej kobza lub lutnia. Inne źródła podają instrument strunowy zwany syrena syrenarum, łączący cechy lutni i psalterium, którego wynalazcą był Francesco Landini. Pierwsza wzmianka o ukraińskich bandurzystach pochodzi ze źródeł polskich z 1441 roku. W początku XX wieku przeżyła swój renesans, urastając do narodowego symbolu Ukrainy, atrybutu pieśniarzy wykonujących dumki. W latach stalinowskich gra na bandurze, jako symbolu nacjonalizmu ukraińskiego, została zakazana. Po odzyskaniu niepodległości gra na niej przeżywa ponowny rozkwit.

Źródło: Wikipedia

Dodatkowe informacje: https://pl.wikipedia.org/wiki/Bandura