Aleksandra Wiszniewska PARALELIZM SENSUALNY

Zazwyczaj to co robimy najtrafniej określają postronni obserwatorzy.

Aleksandra Wiszniewska – ukończyła Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych oraz Akademię Sztuk Pięknych we Wrocławiu (1997) na wydziale Architektury Wnętrz i Wzornictwa przemysłowego, gdzie rysunek i malarstwo studiowała w pracowni prof. Konrada Jarodzkiego.

Na swojej drodze poszukiwań ekspresji, emocjonalności w rysunkach, podąża za cechami charakterystycznymi węgla jako narzędzia używanego w czasach rysunków naskalnych. W jej pracach nie tyle ważny jest światłocień co sama kreska, kontur. Często wypełniony kolorem, oddaje wrażenie ruchu, eksponuje ukryte emocje. Zagęszczającymi się liniami prowadzi widza przez punkty napięcia, w których kreska zapętla się i wibruje do miejsc końcowej wypowiedzi – metaforycznej kropki. Swoje działania przedstawia na dużych formatach. Jej rysunki mają zazwyczaj 100 x 150 cm.

fragmenty recenzji:

Krzysztof Skarbek - (...) Kompozycje te wyróżnia logika wewnętrznej konstrukcji oraz przestrzeni pomiędzy gestem śladów węgla a plamą kolorystyczną. Całość wydaje się być zwierciadłem wyobrażeń o meandrach skomplikowanej rzeczywistości ogarniającej człowieka. (...)

Małgorzata Jabłońska - Zderzenie zdecydowanej czarnej kreski z intensywnym kolorem sprawia, że pulsujące od emocji kobiety chcą wyjść z kadru, uwolnić się - wychodząc z ich ram. Ich pulsująca namiętność życiowa wykracza poza próbę ujarzmienia samej natury.(...)

Sean Wai Mah - The female body is alive, twisted, beautiful, swaying along Aleksandra's canvas. Landing in realistic positions, floating to the bottom of her canvas like a dancer unaware the world is watching.(...)

tłum.: Na płótnach Aleksandry kobiece ciało jest pełne życia, wygięte, piękne, rozkołysane. Rozpięte w realistycznych pozycjach, opadające miękko aż na sam dół płótna jak ciało tancerki, nieświadomej, że świat na nią patrzy.(...)

Roman Ślazyk - (...) Piękna gra ciała i cienia, niczym muzyk i jego akompaniator. (...)