Wystawa indywidualna Anny Jermolaevej „Good Times – Bad Times”

Kuratorka: Christiane Erharter

Anna Jermolaewa jest uważana za jedną z najwybitniejszych współczesnych artystek austriackich. Posługuje się głównie takimi mediami jak fotografia, wideo i instalacja. Interesuje ją przede wszystkim analiza struktur, w których funkcjonuje społeczeństwo, jak również stosunki społeczne i sfera życia codziennego. W swoich pracach koncentruje się na ukazywaniu warunków i ograniczeń ludzkiego istnienia.

„Dobre czasy, złe czasy” to tytuł pierwszej w Polsce indywidualnej wystawy artystki. Zapożyczony został z serii bezpretensjonalnych fotografii z 2007 roku, na których artystka uchwyciła zwyczajny obrazek z życia miasta: na wskazówkach ściennego zegara umieszczonego na szarej fasadzie przysiadły gołębie. Dzięki uszeregowaniu zdjęć widać, że dla gołębi szukających wygodnego miejsca godzina 14.45 jest o wiele lepsza niż na przykład 16.55. Tytuł wystawy nawiązuje również do niemieckiego serialu telewizyjnego Dobre czasy, złe czasy nadawanego od poniedziałku do piątku w wieczornym paśmie prywatnej telewizji RTL od 1992 roku.

Na wystawie prezentowane są prace pochodzące z ostatnich 15 lat oraz nowe produkcje o bardzo osobistej wymowie. Znalazły się tu również projekty zainspirowane współczesnymi ruchami opozycyjnymi w Rosji i prace o charakterze politycznym związane z rodzinną historią artystki. Po raz pierwszy w Polsce wyświetlany jest film wideo Aleksandra Wysokińska/20 Jahre danach (2009): wzruszający portret Polki, która pomogła artystce w ucieczce do Austrii. W maju 1989 Jermolaewa musiała wyjechać z Rosji z powodów politycznych, była bowiem współzałożycielką Unii Demokratycznej, pierwszej partii opozycyjnej, i współwydawcą wydawanej przez Unię gazety.

Instalacja wideo Zakupy z rodziną (2013) mówi o wzlotach i upadkach w naszym życiu, o niepowodzeniach i małych sukcesach. Bohaterką jest sama artystka, która czeka na chemioterapię i wybrała się z rodziną na zakup peruki. Jermolaewa zmienia wygląd, przymierzając kolejne peruki, a jej bliscy komentują efekt. Slapstickowa forma tego genderowego performance’u pozwala zapomnieć o jego tragicznym aspekcie — chorobie artystki.

Multimedialna instalacja Metody społecznego oporu na przykładach rosyjskich (2012) przedstawia imponujący zestaw twórczych metod oporu stosowanych w działaniach przeciwko rosyjskim władzom. Za sprawą instalacji Bez tytułu (Gułag) (2012) artystka zabiera nas w podróż w przeszłość. Podążamy za nią na kompletne odludzie, by odkryć historię jej rodziny, której część została wywłaszczona i zesłana do obozu w okolicach Permu. To właśnie w tym rejonie obywała karę Maria Alochina, polityczna aktywistka z punkowego zespołu Pussy Riot, dopóki nie została zwolniona w grudniu 2013 na mocy amnestii uchwalonej przed igrzyskami olimpijskimi w Soczi. Jak mówi Jermolaewa: „Gułag to koncept ponadczasowy”.

W niektórych pracach artystki pochodzących z ostatnich dwudziestu lat kluczową rolę odgrywają zwierzęta, jak w instalacji Koty z Ermitażu z 2013, gdzie bohaterami są koty. W 1745 na rozkaz rosyjskiej carycy Elżbiety sprowadzono z Kazania koty, które miały chronić Ermitaż przed gryzoniami. Po upływie ponad 250 lat petersburski Ermitaż nadal zatrudnia całą armię kotów pełniących obowiązki straży muzealnej.

Bardzo często punktem wyjścia dla projektów Jermolaewej są zwykłe, banalne sytuacje, które obserwuje w codziennym życiu, jak w przypadku Na bok (2008) czy Próbując przetrwać z 2000. Artystka mówi o nich: „Sceny te są metaforą procesów społecznych i politycznych”.

Po dużym sukcesie w warszawskiej Zachęcie to już jej druga wystawa w Polsce.

Anna Jermolaewa urodziła się w 1970 roku w Petersburgu, od 1989 mieszka i pracuje w Wiedniu. | www.jermolaewa.com

Więcej informacji na stronie: http://www.wrocenter.pl/pl/category/wystawy/