Słowo wstępne i prowadzenie: prof. Dorota Heck

Jubilat ‒ poeta, dramatopisarz, aforysta ‒ przy stukocie pięćdziesiątki twórczej, niczym Iskrobożec zachowuje dostojną pokorę, choć w rankingu wartości zyskuje miano poety wybitnego. W tabeli uznania, niestety: ciągle niedoceniony. Na tablicy osiągnięć: 18 wydanych książek. Oryginalność twórcza: poetyka triady 3 x W ‒ wolność, wieczność, wielkość. Mistrz neologizmu, najbardziej udane wchodzą do kanonu literackiego: czasoczary, głodobogi, zaurocznia, anieliada, zageniuszki, wieczniny, myśliwieniec. Znaczącym wydarzeniem kulturowym było zestawienie Mickiewicz-Wolniak w przedstawieniu „Dziady ‒ Pradziady” w reżyserii Bogusława Kiera, PWST we Wrocławiu, 1995. Poeta-Jubilat wierzy, że jego przyszłość poetycka i sprawiedliwa ocena twórczości to tylko kwestia czasu.

Henryk Wolniak-Zbożydarzyc jest wrocławskim poetą i dramatopisarzem. Laureat nagród i wyróżnień w ogólnopolskich konkursach literackich. Artystę porównuje się z Leśmianem i Białoszewskim. Jego książki publikowane były w Kanadzie, Słowacji, Rosji, we Włoszech. Wolniak twierdzi, że poezją trzeba umieć się bawić; poezja nie może być koturnowa, ale komunikatywna, bezpośrednia, bliska człowiekowi. Sam przyznaje, że jego poezja może być trudna w odbiorze, a to za sprawą wielu neologizmów.

Publikuje w kraju i za granicą, mieszka i tworzy we Wrocławiu oraz w Lądku-Zdroju.

Strona poety http://wolniak.henryk.artwroc.com/poezja.htm