PRZEGLĄD POLSKICH HORRORÓW

Dyskusyjny Klub Filmowy INTROSPEKCJA. Pierwszy cykl zatytułowany jest Źródła zła i rozpocznie przegląd polskich horrorów.

1. lutego DIABEŁ, reż. Andrzej Żuławski (1972)
2. marca WILCZYCA, reż. Marek Piestraka (1982)
3. marca POWRÓT WILCZYCY, reż. Marka Piestraka (1990)
4. marca LOKIS. REKOPIS PROFESORA WITTEMBACHA reż. Janusz Majewski (1970)

Niszowo o kulturze masowej – filmy klasy B są fantastycznym materiałem naukowym – są bezinteresowne, nie zmuszają do intensywnego wysiłku intelektualnego, a jednocześnie ich twórcy, świadomie lub nie, wykorzystują wzorce literackie, symbole religijne, założenia koncepcji filozoficznych. Introspekcja chce wskrzesić oświeceniowe hasło docere, movere, delectare. Pragniemy pokazać, że horrory, westerny, filmy erotyczne, jednym słowem kino popularne jest źródłem nie tylko niezobowiązującej rozrywki, lecz również może stać się punktem wyjścia do wartościowej, choć nieprzeintelektualizowanej rozmowy. Wskrzeszamy tradycję oświeceniową i łączymy ją z postmodernizmem.

Prócz projekcji i dyskusji, w planach klubu jest organizacja koncertów, wystaw, warsztatów, inscenizacji teatralnych. Każdy cykl zostanie skrupulatnie podsumowany na otwartej dyskusji, w której ważny udział brać będzie publiczność. Ona również będzie miała wpływ na dobór repertuaru, możliwość wyrażania swych opinii o oglądanych obrazach w plebiscytach. W przyszłości planowane jest uruchomienie działalności wydawniczej: publiczność tworzyć będzie kwartalnik ukazujący się po zakończonym cyklu, gdzie każdy będzie mógł umieścić swoją recenzję, podzielić się wrażeniami.

Przy współpracy z wrocławskimi grupami artystycznymi skupiającymi fotografików, rzeźbiarzy i grafików – absolwentów wrocławskich uczelni – Akademii Sztuk Pięknych i Akademii Fotografii Artystycznej inicjować zamierzamy działania twórcze, promocje młodych i obiecujących artystów-rzemieślników. Zaznajomione, wyżej wspomniane środowiska pozwolą nam również na organizację warsztatów. Introspekcja chce także wykorzystać potencjał tkwiący w teatrach ulicznych; happeningi to znakomity sposób na przybliżanie szerszemu gronu języka sceny teatralnej. Jak każdy porządny klub Introspekcja będzie miała swoje oblicze klubowe – w przylegającym do kina pubie, po godzinach aranżowane będą spotkania z znanymi ludźmi mediów, sztuki, polityki – pijąc kawę poznać będzie można ich drugie oblicze.