Elżbieta Wodała, wrocławianka, od 2004r. tworzy kompozycje wyklejane z zasuszonych części roślin. Swoją twórczość plastyczną wywodzi od „liściaków” wrocławskiego artysty Czesława Rodziewicza, prezentując charakterystyczny dla siebie i rozpoznawalny sposób wypowiedzi.

W marcu 2005 r. w Saloniku Trzech Muz we Wrocławiu odbyła się pierwsza wystawa jej prac.

Oryginały liściaków przetwarza na rodzaj artystycznej grafiki cyfrowej, którą określa mianem florotypii.

W okresie 10 lat zaprezentowała swoją twórczość na 36 wystawach indywidualnych i 3 zbiorowych, głównie w placówkach kultury Wrocławia, a także w Kłodzku, Oławie, Twardogórze, Obornikach Śląskich, Wiszni Małej, Trzebnicy i innych miejscowościach dolnośląskich.

Wzięła ponadto udział w 25 spotkaniach z publicznością, w tym w warsztatach, w trakcie których uczestnicy wykonali własne liściaki.

Część florotypii można obejrzeć w internecie: www.elzbietawodala.netgaleria.pl, gdzie podzielone zostały na cykle tematyczne, a także pokazane są ich powiększone fragmenty.

Prace autorki są obecne na kilkunastu zagranicznych i polskich portalach internetowych. Mają także przyjaciół na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu, gdzie były prezentowane m.in. podczas Dni Przyrodników.

W 2010 r. w ogólnopolskim konkursie plastycznym „Aneks Twórczości Artystycznej” w Namysłowie zajęła I miejsce w kategorii rękodzieła artystycznego.

Jej kompozycje stały się inspiracją do powstania kilkunastu wierszy wrocławskich poetek. Od 2012r. uczestniczyła w plenerach literacko-plastycznych w Kazimierzu Dolnym, podczas których prezentowała swoje prace także w Pałacu Małachowskich w Nałęczowie. Zilustrowała tomiki poezji Aleksandry Zamorskiej pt. „Pięć Pór Roku” i Teresy Nietykszy - „Sto dwadzieścia sześć haiku” oraz „Mimo ulotności”- wydane przez Miniaturę w Krakowie.

Od br. współpracuje z wydawnictwem KEJ we Wrocławiu. Jej prace wraz ze sposobem ich wykonania i spisem użytych roślin zamieszczane są w czasopismach „Mały Artysta” i „Window Color”.

Od Autorki: Przy tworzeniu moich postaci staram się osiągnąć zarówno ich wyraz plastyczny, o którym decyduje wybór i odpowiednie połączenie pobudzających wyobraźnię, intrygujących i wyrafinowanych roślin, jak też pokazać ich wdzięk oraz uczucia i emocje - i w ten sposób -ożywić. Nastrój podkreślam strojem, ruchem, mimiką, rekwizytami, rodzajem przestrzeni. Każda z postaci ma własną, przeżywaną wewnętrznie tajemnicę. Odkrywanie tych sekretów zajmuje mi czasem wiele godzin.