miejsce, czas, (dźwięki)³: Koen Nutters

Koen Nutters

Kontrabasista, didżej i kurator. Tworzy muzykę poprzez ustrukturyzowaną improwizację, kompozycję oraz konceptualne procedury. Jest absolwentem Królewskiego Konserwatorium Muzycznego w Hadze oraz Konserwatorium Muzycznego w Amsterdamie. Od 2010 roku współprowadzi zespół kameralny Konzert Minimal, którego repertuar stanowią głównie utwory kompozytorów związanych z grupą Wandelweiser. Obecnie gra również w zespołach The Pitch, Tape That i The New Silence. W latach 2002-2009 był aktywnym członkiem N Collective – międzynarodowej platformy skupiającej muzyków-improwizatorów. Organizator cyklu koncertów DNK-Amsterdam. Mieszka w Berlinie i Amsterdamie.

Program:

Koen Nutters, Fields (2014)

http://konzert-minimal-berlin.tk
http://www.n-collective.com/files/koennutters.html

____

Studio BWA Wrocław
ul. Ruska 46a/13 (w pasażu, II piętro), 50-079 Wrocław

07.12.2014 (niedziela)
godz. 20:00

wstęp wolny

____

miejsce, czas, (dźwięki)

cykl zdarzeń muzycznych

Partyturę utworu 2005¹ Manfreda Werdera stanowi następująca formuła: „miejsce, czas, (dźwięki)”. Można powiedzieć, że szwajcarski kompozytor poprzez krótką instrukcję dla wykonawcy wskazuje szeroki zakres problemów, którymi od lat zajmują się twórcy muzyki eksperymentalnej (wraz z nadrzędnym pytaniem o jej status ontologiczny). Pozwala to spojrzeć na tę kompozycję, jak na kolejny z manifestów, czy też rodzaj postulatu (refleks słynnego 4’33” Johna Cage’a).

miejsce, czas, (dźwięki) to seria koncertów poświęconych różnym sposobom funkcjonowania dźwięku w czasie i przestrzeni, modalnościom ciszy, performatywnym aspektom muzyki oraz niestandardowym rodzajom notacji muzycznej. Głównym ich celem jest jednak próba zmiany przyzwyczajeń percepcyjnych publiczności. Przygotowane działania będą zatem zorientowane na szczegół i pogłębione, wielopłaszczyznowe słuchanie, co ma pomóc w obalaniu wszelkich nabytych automatyzmów oraz zaszczepieniu w odbiorcach sympatii do tego co nowe i wymykające się kategoryzacji.

Cały cykl jest wyraźnym nawiązaniem do tradycji eksperymentu wyznaczonej przez Johna Cage’a i innych twórców ze szkoły nowojorskiej (Morton Feldman, Christian Wolff, Earle Brown), grupę Fluxus (George Brecht, Philip Corner, La Monte Young, Takehisa Kosugi), Alvina Luciera, Corneliusa Cardew czy Pauline Oliveros – tradycji nieustannie rozwijanej w interesujący sposób, a przy tym paralelnej do przemian w sztukach wizualnych.

____

FB: https://www.facebook.com/events/792294477494060/