Soliści Wrocławskiej Orkiestry Barokowej:
Zbigniew Pilch – I skrzypce
Adam Pastuszka – II skrzypce
Dominik Dębski – altówka
Jarosław Thiel – wiolonczela
Janusz Musiał – kontrabas
Jose Antonio Salar-Verdú – klarnet
Adrian Rovatkay – fagot
Krzysztof Stencel – róg

Program:
F. Schubert – Oktet F-dur D 803, Winterreise D 911, op. 89 w aranżacji na oktet M. Ross (fragmenty)

Żal za utraconym uczuciem, rozpaczliwa chęć odmiany losu, niewyraźne wspomnienie szczęścia, samotność, udręka, rozpacz… W taki świat, pełen bólu i cierpienia, wprowadza nas Franz Schubert w swoim cyklu pieśni Winterreise. Kiedy artysta w lutym 1827 roku stawiał na pięciolinii pierwsze nuty tego cyklu, był już chory. Gdy w listopadzie następnego roku wprowadzał ostatnie poprawki, umierał. Wkrótce potem postępująca choroba zakończyła zaledwie trzydziestojednoletnie życie kompozytora. Te ostatnie pieśni opowiadają o tragedii człowieka, na próżno szukającego ukojenia w bolesnej wędrówce przez zaśnieżony, skuty lodem krajobraz. Gdy opisywane przez kompozytora „niezrównane sceny rozpaczy i złamanego serca, gwałtowności i odrętwienia w scenerii śniegu, lodu i przenikliwego wiatru” zostały zaprezentowane jego przyjaciołom – towarzyszom wieczornych imprezowych eskapad – nie zostały przez nich należycie docenione. Pamiętali oni Schuberta jako towarzyskiego i pogodnego człowieka. Nie rozumieli cierpienia ostatnich dni artysty. Gdy po raz pierwszy usłyszeli Winterreise, „siedzieli całkiem oniemiali, porażeni ponurym nastrojem pieśni”. Ale właśnie dlatego że pieśni te naznaczone są bólem i udręką, należą do najbardziej dojrzałych i przejmujących dzieł kompozytora. Podczas koncertu w Filharmonii Wrocławskiej usłyszymy kilka spośród dwudziestu czterech pieśni cyklu. Tym razem jednak zabrzmią one w aranżacji na ośmiogłosowy zespół instrumentalny, w skład którego wchodzą soliści Wrocławskiej Orkiestry Barokowej. Muzycy zaprezentują również napisany przez Schuberta cztery lata wcześniej Oktet F-dur.