Videoprzestrzenie 05

wieczór z filmami przygodowymi

Wieczór z filmami przygodowymi jest tak naprawdę zbiorem filmów przygodnych, czyli takich które wydażyły sie niejako przy okazji, które mają niejednokrotnie nawet wypracowywaną miesiącami koncepcję, ale w sposób nonszalancki szytą grubymi nićmi. Gdzie bowiem jest przygoda w nagrywaniu dziewczyny opisujacej "Hemoroidalną Instalację" albo nagrywaniu chodzenia po lubljańskim pchlim targu albo filmowanie kurortów Adriatyku albo rejestrowanie zarośniętego cmentarzyska albo filmowanie śpiącej osoby albo zapisywanie na cyfrowej taśmie suszącej się bielizny w oknach małej mieściny albo nagrywanie zwałów śmieci lub też górskiej prowincji. No gdzie. Zaraz wam powiemy, proszę usiąść wygodnie, wyostrzyć wzrok i nastawić ucho. Przygodą jest to, co nieoczekiwane, nie można jej przewidzieć, nie można jej zaaranżować. Przygodą nie jest tylko jakaś niebezpieczna wyprawa, może nią być także prawie zwyczajna okoliczność. W przygodzie ważne są detale, które gdzieś tam zapisujemy podświadomie w głowie, ale gdy ktoś pyta o szczegóły, to tylko bełkoczemy: "to było zdumiewające" lub "to miało zachwycająca scenerię". Przypatrzmy się więc detalom przygody, monotonnym strukturom niezgrabnie zmontowanym.

Autorami pokazu są Jesper James Alvaer i Waldemar Pranckiewicz.

Jesper James Alvaer, urodzony w Kopenhadze, dorastający w Oslo, jest rezydentem pięknego miasta Praga. Jego prace wideo przedstawiają min. drobne wydarzenia, obserwują ludzkie zachowania i gesty. Jego kamera rejestruje raz ulicznego perkusistę przy ruchliwej trasie samochodowej, innym razem osobę, której z rozrywanej papierowej torby wysypują się pomarańcze. Jesper bywa też bardzo interaktywny w swoich pomysłach na sztukę, np. w 2001 roku poszukiwał w ramach grupowej wystawy "Criss/Cross" kobiety, która zgodziłaby się wyjść za niego za mąż, a w 2002 roku, w ramach wrocławskiej wystawy "Gracze", zaaranżował min. powstanie pracy studentki Akademii Sztuk Pięknych a także malowidła wykonanego w galerii przez graficiarzy.

Waldemar Pranckiewicz interesuje się intensywnie sztukami wizualnymi od 14 roku życia, ponad trzydzieści lat żył w Polsce, a później poczuł zmęczenie i wyjechał, stając się bezdomnym i wewnętrznie zamkniętym. Obecnie jego poszukiwania artystyczne koncentrują się na próbach stworzenia czegoś na kształt zmutowanych pod-nad-trans-wersji wistości-rzeczy. Swoje obłąkane pomysły próbuje realizować przy użyciu kredek, stron internetowych, kamer cyfrowych a także zadrukowanych ścinków i kleju biurowego. Waldemar jest także amatorem dryfowania po różnych zakątkach i zapchajdziurach, a także stara sie pisać listy, notatki i tworzyć kompilacje dziwnie użytecznych przedmiotów.