Alkis Baltas dyryguje Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Sudeckiej

wystąpi:

Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Sudeckiej w Wałbrzychu

pod dyrekcją Alkisa Baltasa

Alkis Baltas urodził się w Salonikach. Uczył się gry na skrzypcach i teorii muzyki w Państwowym Konserwatorium w swoim rodzinnym mieście w klasie Solon Michaelides. W 1974r. ukończył studia na Uniwersytecie Arystotelesa w Salonikach na kierunku Prawo. Kontynuował swoją edukację muzyczną w Hochschule der Künste w Berlinie i ukończył z dyplomem w zakresie kompozycji i dyrygentury. Od 2011r. jest dyrektorem artystycznym Orkiestry Symfonicznej Cypru oraz Festiwalu Patmos „The Holy Revelation of Music”, „Music College” w Salonikach, a także wykładowcą na Wydziale Muzykologii Uniwersytetu Arystotelesa w Salonikach. Alkis Baltas jest członkiem Związku Kompozytorów Greckich. Jego kompozycje dla zespołów kameralnych, na chór, orkiestrę i inne miały swoje wykonania zarówno w Grecji i za granicą. Za swoje utwory był nagradzany w Grecji, a także w konkursach międzynarodowych (Włochy, Hiszpania). Ostatnio ukazało się podwójne CD z jego muzyką wydane przez „Iris" Record Company.

"Tańce słowiańskie" rozsławiły nazwisko Dvoraka na świecie nawet wśród tych, którzy nie bardzo interesują się muzyką. Wyjątkowe bogactwo melodii i rytmów nie jest cytowaniem autentycznych tematów ludowych. Powstały nowe autentyki, "artystycznie" naturalne i bezpośrednie.

Współczesna muzyka grecka... jest w Polsce mało znana. "Grecką” część koncertu wypełni Divertimento Alkisa Baltasa.

Dymitr Szostakowicz skomponował swoją Pierwszą Symfonię w latach 1924-25 jako pracę dyplomową w petersburskim konserwatorium. Miał osiemnaście lat, a prawykonanie Symfonii 12 maja 1926 roku stało się jego wielkim sukcesem. Uznanie wielkich dyrygentów epoki: Toscaniniego, Waltera czy Stokowskiego przypieczętowały europejską i amerykańską karierę dzieła, będącego „wyrazem najwyższego talentu”. Słyszymy tu w pełni szostakowiczowski gatunek muzyki, pełen humoru, groteski, deformowanej liryki i zwrotów melodycznych rozwijany potem w kolejnych czternastu symfoniach.