Krzysztof Gierałtowski

fotografie

Krzysztof Gierałtowski od ponad trzydziestu lat portretuje indywidualności świata polskiej kultury, nauki, polityki, polskiej inteligencji. Jego zamierzeniami kieruje szczególna ciekawość osobowości portretowanych osób. Wybraną postać fotografuje w kontekście jej pracy, dokonań lub ogólnie znanych przyzwyczajeń. Dramaturgia tych wizerunków opiera się głównie na przerysowaniu, zaaranżowaniu sytuacji zaskakujących, zabawnych, najczęściej niewyobrażalnych dla portretowanej osoby.

Krzysztof Gierałtowski fotografował w czerni i bieli. Od kilku lat wprowadził do swych prac kolor, często bardzo intensywny, energetyzujący, który wspomaga artystę w procesie tworzenia kolejnych odsłon portretów współczesnych mu osób. Powstały portrety szczególne, niezwykle interesujące. Poprzez spojrzenie, wyraz min i grymasów ujawniają stany psychiczne, nastroje, marzenia. Ale powstają także portrety "bez twarzy", zagadkowe, intrygujące. Portret Witolda Lutosławskiego - znakomitego kompozytora i dyrygenta, emanuje skupieniem, cechą charakterystyczną dla jego muzyki, Zbigniewa Zapasiewicza - znakomitego aktora, utrwalił z karnawałową maską śmierci na głowie, Krystynę Jandę - w bolesnym krzyku, jęku, w akcie ekspresji zapamiętanej z jej filmowych kreacji, Maję Komorowską - w transie, z oczyma utkwionymi w jakimś sekretnym wydarzeniu, Magdalenę Abakanowicz - wybitną rzeźbiarkę, w zagadkowym zamyśleniu, zamkniętą w sobie, Krzysztofa Kieślowskiego - w klatkach filmowych, z kpiarskim otwieraniem i przymykaniem powiek, z dystansem spoglądającego w przyszłość, (...) Józefa Czapskiego - wielkiego pisarza i malarza emigracyjnego, uwiecznił poprzez układ jego dłoni.

I tak od wielu lat prowadzi tajemną grę, grę z modelem, z wizerunkiem modela, grę z widzem i z samym fotograficznym medium jak napisała Zofia Gebhard. Wskazuje relatywność naszych sądów o portretowanych osobach, sam mówi: Każdy ma oczy, usta i nos, ale dopiero utrwalony grymas, błysk oka, struktura twarzy, czy obecność przedmiotu magicznego, skrzyżowane z kątem spojrzenia kamery, perspektywą obiektywu, kadrem, oświetleniem i kolorem pozwalają stworzyć portret subiektywny.

Krzysztof Gierałtowski urodził się 10 sierpnia 1938 roku w Warszawie. Studiował w Akademii Medycznej w Gdańsku (1956-58) i w Warszawie (1958-60) oraz w łódzkiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej i Filmowej (1961-64). Fotografuje od 1961, wystawia od 1963 roku. Dla potrzeb prasy i wydawnictw fotografował modę, reklamę, był autorem reportaży z zakładów przemysłowych i wielkich budów. Współpracował z miesięcznikiem "Ty i Ja", tygodnikami "Perspektywy", "Razem", "ITD". Był członkiem Rady Artystycznej kwartalnika "6x9" (1991-93). Przez cztery lata (1994-98) współpracował z miesięcznikiem "Twój Styl". Od 1996 roku prowadzi Galerię / Studio Gierałtowskiego. Realizował kampanie reklamowe w Polsce i Europie Zachodniej.

Członek Związku Polskich Artystów Fotografików, Stowarzyszenia Autorów ZAIKS, członek korespondentNiemieckiego Towarzystwa Fotograficznego DGPh. Był stypendystą Rządu Republiki Francuskiej, Agencji Informacyjnej USA, holenderskiego i polskiego Ministerstwa Kultury.