Choreografia: Ohad Naharin

Asystent choreografa: Yoshifumi Inao

Kostiumy: Rakefet Levy

Reżyseria światła: Avi Yona Bueno

Spektakl odbędzie się w ramach 9. Poznańskiej Wiosny Baletowej

Jak deklaruje Ohad Naharin: „Minus 2" to forma rekonstrukcji. Lubię przerabiać, zmieniać istniejące fragmenty, stwarzać możliwość spojrzenia na nie z innej perspektywy. To zawsze uczy mnie czegoś nowego o mojej pracy i buduje nową kompozycję. Użyłem scen z rożnych prac. To tak jakbym opowiadał tylko początek, środek lub koniec wielu historii, ale kiedy złożyłem je w całość, rezultat okazał się rownie spojny, jak oryginał. Może nawet bardziej".

Ohad Naharin, uznany za jednego z najwybitniejszych choreografow wspołczesnych na świecie, urodził się w 1952 roku w Kibbutz Mizra, w Izraelu. Swoją edukację taneczną rozpoczął w Batsheva Dance Company, gdzie jego talent dostrzegła Marta Graham, co zaowocowało zaproszeniem do pracy w jej zespole.

W czasie pobytu w Nowym Jorku Naharin odbywał także pratykę taneczną w School of American Ballet i w Juilliard School, gdzie doskonalił technikę pod okiem takich mistrzow, jak Maggie Black i David Howard.

Swoją karierę wykonawczą kontynuował w sławnej izraelskiej grupie Bat-Dor Dance Company a następnie w legendarnym zespole Marice'a Bejarta Ballet du XX-e Siecle.

W 1980 roku Naharin wrocił do Nowego Jorku, gdzie zadebiutował jako choreograf w Kazuko Hirabayshi Studio. W tym samym roku, wraz ze swoją żoną Mari Kajiwara (zmarłą w 2001), stworzył Ohad Naharin Dance Company. Przez 10 lat występował ze swoją grupą w Nowym Jorku i na scenach świata, ugruntowując pozycję wybitnego tancerza i choreografa. Jednocześnie realizował spektakle dla Kibbutz Contemporary Dance Company, Nederlands Dans Theater i Batsheva Dance Company, ktorej dyrektorem artystycznym został w roku 1990. Pełniąc tę funkcję do dziś (z wyjątkiem sezonu 2003/2004 kiedy był głownym choreografem), Naharin prowadzi zespoł w sposob wizyjny, nadając jego obliczu charakterystyczny kształt artystyczny, podziwiany i naśladowany na całym świecie. Dla Batsheva Dance Company i grupy juniorow Batsheva Ensemble, stworzył ponad 20 choreografii. Nad wieloma z nich wciąż prowadzi pracę, stale je doskonaląc i rozwijając. Efektem takiej koncepcji tworczej jest „Deca Dance" - spektakl, ktory w progresywny sposob łączy elementy pochodzące z rożnych choreografii Naharina.

Takie dzieła Naharina, jak „Tabula Rasa", „Kyr", „Anaphasa" czy „Three" przeszły do kanonu wspołczesnego języka ruchu, stanowiąc punkt odniesienia dla choreografow i teoretykow analizujących fenomen teatru tańca.

O wspołpracę z Ohadem Naharinem zabiegają najwybitniejsze zespoły na całym świecie. Jego choreografie mają w swoim repertuarze m.in.:

Nerderlands Dans Theater, Frankfurt Ballet, Ballet de l'Opera National de Lyon, Compañia Nacional de Danza, Cullberg Ballet, Ballet du Grand Theatre de Geneve, Finnish National Ballet, Ballet de l'Opera de Paris, Bale da Cidade de Sao Paulo, Cedar Lake Contemporary Ballet, Hubbard Street Dance Chicago i Les Grand Ballets Canadiens de Montreal.

Ohad Naharin jest tworcą innowacyjnego języka ruchu GaGa, ktory przez swoją inwencję zrewolucjonizował metodę szkolenia tancerzy Batsheva Dance Company, przeradzając się następnie w światowy system kształcenia w dziedzinie praktyki ruchu.

Mając gruntowne wykształcenie muzyczne Ohad Naharin odnosi rownież sukcesy jako kompozytor. Przy spektaklu „Kyr" wspołpracował ze znanymi artystami rockowymi z grupy „The Tractor's Revenge". Jest autorem muzyki do „Max" (pod pseudonimem Maxim Waratt) i „Playback". Edytował i miksował ściężkę dźwiękową do „Mamootot" i „Hory". W „Anaphazie" wystąpił w roli choreografa, kompozytora, gitarzysty i wokalisty.

Świat sztuki uhonorował Ohada Naharina licznymi nagrodami: doktoratem Honoris Causa w dziedzinie filozofii Weizmann Institute of Science, doktoratem Honoris Causa w dziedzinie filozofii Hebrew University, Izrael Prize for Dance,

Nagrodą EMET w kategorii Sztuka i Kultura, tytułem Chevalier de l'Ordre des Arts et des Lettres rządu francuskiego, dwukrotnie New York Dance (Bessie) Awards, Nagrodą „Dance Magazine" oraz Nagrodą Samuel H. Scripps American Dance Festival za życiowe osiągnięcia.

bilety:

15 zł, 20 zł, 30 zł