Lew w zimie

James Goldman

Premiera: 17 listopada '07.

Oraz dalsze spektakle w: Burgtheater, Wiedeń.

• reżyseria: Grzegorz Jarzyna
• scenografia: Magdalena Maciejewska
• reżyseria świateł: Jacqueline Sobiszewski
• muzyka: *Jacek Grudzień
• wideo: Bartek Macias

Obsada:

• **Sylvie Rohrer
• Katarzyna Warnke
• Sven Dolinski
• Philipp Hauß
• Markus Meyer
• Wolfgang Michael
• Tomasz Tyndyk**

Henry zbudował imperium, ale powoli traci siły.

Upojeni bliską perspektywą władzy jego trzej synowie marzą o końcu ojcowskiego panowania.

Kto ma większe prawo, by przejąć imperium?

Najmłodszy, faworyzowany przez ojca John, mądry, stale szukający korzyści dla siebie Geoffrey czy Richard, najstarszy, najbardziej doświadczony?

Podczas gdy oni walczą ze sobą, stary lew Henry prowadzi z nimi swoją grę.

Pełen energii i apetytu na życie ma coraz większe wątpliwości, czy w ogóle ma oddawać coś z tego, co do niego należy.

Czy naprawdę ma zrezygnować z młodej kochanki Alais, która zgodnie z wolą swego ambitnego brata ma poślubić dziedzica?

W końcu musi dostrzec, że to nie synowie są jego najtrudniejszymi przeciwnikami, ale jego własna żona.

Eleanor mimo upokorzeń ze strony Henry’ego z niezłomną dumą rządzi rodziną i z ukrycia pociąga za sznurki.

Zazdrośnie planuje jak najbardziej utrudnić mężowi grę i odzyskać jego miłość.

Po raz ostatni wypowiada wojnę Lwu.

Grzegorz Jarzyna przekształca średniowieczny materiał osadzony wokół angielskiego króla Henryka II we współczesną historię.

Walka nie toczy się już o prowincje i hrabstwa, ale o rynki zbytu działającego globalnie imperium finansowego należącego do rodzinnej dynastii.

Jednak gra intryg pozostaje niezmieniona.

Jak zawsze broń ostrzą rozczarowanie, namiętność i głód władzy – mechanizmy kryjące się za wyrafinowanymi walkami o miłość, władzę i sukces nie zmieniły się przez stulecia.

Grzegorz Jarzyna o spektaklu:

** Lew w zimie, sztuka Jamesa Goldmana z lat 60., to rzecz w szekspirowskim stylu.

Pojedynek króla Henryka II z jego żoną, któremu podporządkowane jest wszystko w ich życiu. Walcząc o władzę, walczą o swoją miłość.

Intrygi, zdrady i zbrodnie są tylko po to, żeby podniecić partnera, sprawdzić, czy mu jeszcze zależy.

Siedem postaci, siedem głównych ról. Zamiast wątku francusko-angielskiego będzie współczesny, polsko-niemiecki.

Nie pasjonuję się bezpośrednio polityką.

W teatrze zajmuję się po prostu człowiekiem.

W tym wypadku interesuje mnie to, w jaki sposób życie ludzkie – jednorazowy dar – odnosi się do tego, co się dzieje w społeczeństwie i polityce.

Bohaterowie Lwa w zimie wyrzekają się wszystkiego dla władzy.

Do ich życia, do wytworzonego wizerunku nie pasuje miłość.**