Ödön von Horváth

reżyseria: Agnieszka Glińska

scenografia: Agnieszka Zawadowska

muzyka: Olena Leonenko

światło: Jacqueline Sobiszewski

Przed laty w nurtach Sekwany utonęła piękna kobieta. Tajemnica jej pochodzenia i śmieci, subtelne rysy i zagadkowy uśmiech sprawiły, że gipsowy odlew jej martwej twarzy ( z czasem powielany i sprzedawany jako bibelot, - ozdoba drobnomieszczańskich salonów ) zainspirował wielu artystów, poetów, dramaturgów i powieściopisarzy.

Tajemnicza nieznajoma stała się również bohaterką cenionego dramaturga i powieściopisarza, Ödöna von Horvatha (1901-1938). Któregoś dnia pojawi się o zmroku, bezimienna, nie wiadomo skąd, na bocznej uliczce "wielkiego miasta przez które przepływa rzeka", tuż przed wydarzeniem, które przejmie zgrozą jej mieszkańców. Pojawi się i odmieni los zamożnej właścicielki kwiaciarni i walczących o jej uczucie (...i posag) mężczyzn. Za jej sprawą tragiczne wydarzenia otrzymają jednak komediowy finał. Jej ofiara i bezinteresowne uczucia zostaną wymienione na mieszczańską, sytą i pełną samozadowolenia stabilizację, w której piękno łatwo zamienia się w kicz.

fot: Michał Englert