Zabytkowe Powązki

Wystawa fotografii

Zbigniewa Rutkowskiego

Cmentarz Powązki to najstarsza nekropolia warszawska założona 4.XI.1790 r. na terenie 2 hektarowym za wałami okalającymi wówczas miasto. Zgodnie z wydanymi wówczas przepisami zabroniono pochówków w kościelnych kryptach i na cmentarzach przy kościołach. Pierwszy Cmentarz Powązki obejmował dzisiejsze kwatery 1 – 18. Z biegiem lat cmentarz systematycznie powiększano – obecnie liczy 43 h z nieregularną numeracją kwater. Przy odwiedzaniu tu spoczywających niezbędny jest plan cmentarza. Jednocześnie z cmentarzem wybudowano kościół pn. Św. Karola Boromeuszka oraz Katakumby – obydwa obiekty wg Projektu architekta królewskiego Dominika Merliniego. Kościół i katakumby były również rozbudowywanie do początku XX wieku. W czasie rozbudowy kościoła wiele grobów sławnych ludzi zostało zniszczonych m.in. Jana Kilińskiego, ks. Kołłątaja, Bogusławskiego.

Ponad 200 lat istnienia cmentarza zrobiło swoje – wiele pomników, rzeźb, nagrobków zaczęło ulegać zębowi czasu. W 1978 roku redaktor Jerzy Waldorff powołał Społeczny Komitet Ratowania Starych Powązek. Celem jest zbiórka funduszy na odnowę najbardziej zniszczonych grobowców i pomników. Do kwestowania na rzecz Powązek Jerzy Woldorf poprosił znanych i lubianych aktorów scen warszawskich i działaczy Kultury. Pomimo, że Jerzy Waldorff już odszedł Komitet nadal działa i prowadzi renowacje grobów. Kwesty odbywają się w dniach 1 i 2 listopada każdego roku. Dzięki tej akcji wiele grobowców zostało odnowionych i uratowanych przed zniszczeniem.

W latach 80 - tych również zorganizowana była wystawa STARE POWĄZKI autorstwa Zbigniewa Rutkowskiego w lokalu PTTK, którą otwierał Jerzy Waldorff i wygłosił okolicznościową prelekcję.

Wstęp wolny