Big Bang

Reżyseria: Piotr Ratajczak

Scenografia i reżyseria światła: Marcin Chlanda Kostiumy: Grupa MIXER Plastyka ruchu: Arkadiusz Buszko Muzyka: Tomasz Lewandowski Producentka wykonawcza i asystentka reżysera: Klaudia Błazik Asystentka ds. scenografii i kostiumów: Małgorzata Domańska Konsultacje instrumentalne (saksofon): Jarek Kaczmarczyk Realizacja światła: Waldemar Zatorski Realizacja dźwięku: Michał Cacko

występują: Izabela Dąbrowska (), Ilona Ostrowska (), Wojciech Chorąży (), Joanna Król (), Andrzej Konopka (), Sławomir Pacek (), Michał Żurawski (), Marcin Gaweł (), Sławomir Pacek (), Michał Żurawski ()

Polska lat 80. XX w. W jednej z niczym niewyróżniających się polskich wsi na Mazowszu ląduje w nocy statek kosmiczny. Zaskoczeni mieszkańcy czują się zaszczyceni faktem, że przybysze z kosmosu wybrali właśnie ich wieś i w związku z tym postanawiają przywitać gości najgodniej jak tylko potrafią. Zakładają odświętne ubrania, a na suto zastawionym stole ląduje m.in. skrzynka wódki. I tak zaczynają się zakrapiane alkoholem, nocne Polaków rozmowy: o życiu, o śmierci, o seksie, o kosmitach i o kondycji ludzkości. Bohaterowie wygłaszają swoje przemyślenia na temat współczesnego świata i gatunku ludzkiego.

Tekst napisany został najpierw jako sztuka teatralna z elementami s-fi, którą potem twórcy zaadaptowali na potrzeby filmu. Tak w 1989 roku powstał kultowy BIG BANG Andrzeja Kondriatiuka, a cytaty z dialogów zyskały rangę prawd absolutnych. Prawd o naturze i przywarach nas, Polek i Polaków.

Spektakl dotyka ważnych zjawisk aktualnej rzeczywistości: mnożących się globalnych teorii spiskowych, zagubienia ludzi w zrozumieniu skomplikowanych mechanizmów rzeczywistości, potrzebie godności i uznania, stając się refleksją nad naszymi rodzimymi przywarami. Od powstania tekstu minęło 30 lat. W międzyczasie wiele się wydarzyło i zmieniło. Staliśmy się częścią Europy. Najwyższy czas na ponowną refleksję i nową interpretację, bo... stół się, kurna, kończy tu. A gdzie się kończy kosmos?