Opera za trzy grosze

Bertolt Brecht, Kurt Weill

• reżyseria: Rudolf Zioło
• scenografia: Rudolf Zioło, Piotr Chuchacz
• kostiumy: Anna Sekuła
• konsultacje ruchowe: Iwona Olszowska
• reżyseria światła: Tomasz Wert
• projekcje multimedialne: Jan Bielak

Oto najbardziej znany i popularny owoc współpracy dramatopisarza Bertolta Brechta i kompozytora Kurta Weilla. Opera za trzy grosze - swobodna transpozycja XVIII-wiecznej Opery żebraczej angielskiego pisarza Johna Gaya - należy do najbardziej klasycznych dzieł XX-wiecznego teatru. Wbrew sensowi swego tytułu w dniu swojej premiery w 1928 roku była nie tylko wielkim triumfem artystycznym, lecz także jedynym komercyjnym sukcesem Brechta. Także wbrew swojej pompatycznej nazwie - zawsze była gangsterskim dramatem miłosnym, który rozgrywa się w scenerii londyńskiego półświatka z okolic Soho i okraszony jest kilkunastoma piosenkami, z których wiele stało się powszechnie nuconymi evergreenami. Dziewczęta lekkiego prowadzenia, malownicze szwarccharaktery, król żebraków, policyjna machina przemocy - to wszystko u Brechta i Weilla zamienia się w idealnie skonstruowaną machinę dialogów, scen i songów.

Twórcy spektaklu sięgają po klasyczne przekłady tego arcydzieła, aby wyzyskać z niego całą specyfikę brechtowskiego teatru i wyrazić nieprzemijające oczarowanie jego klasą.