Intro // Na wystawę Monika Misztal: Inwersja złożyło się dziewięć obrazów i trzy gwasze. Są to wybrane prace powstałe w tym roku: bogate pod względem kolorystyki i faktury, energetyczne, zaraźliwe. Malarstwo Moniki Misztal ma dużą siłę oddziaływania, estetyczny potencjał i świeżość. Potrafi pobudzać, intrygować, niepokoić. Może się wydawać równie atrakcyjne, co odpychające, dirty. Estetyczny kod jej prac trudno poddaje się ocenie. Abstrakcyjne malarstwo Misztal przechodzi od brudu, malarskiego noise'u, ciemnych tonacji, przełamanych zimnym lub jaskrawym efektem, do klarowności, zabawy formą, świadomego szukania dekoracyjności płótna jako obiektu estetycznej przyjemności. Od ponad roku Misztal pracuje nad cyklem Głód / Przesyt. Zalicza się do niego wszystkie dziewięć obrazów olejnych prezentowanych na wystawie. Główną rolę w tych pracach odgrywa faktura. Działa ona czasem jak pod mikroskopem: tak jakby rzeczywiście oglądało się na dużym zbliżeniu chropawe, nierówne faktury produktów spożywczych, cząstki, rozerwane fragmenty. Tytuły obrazów wskazują jednak tylko punkt początkowy, inspirację. Misztal czerpie z rzeczywistości, włącza ją do malarskiej struktury, ale jej celem jest znaleźć malarski ekwiwalent, oddać wrażenie, afekt, uczucie. Warto prześledzić zwłaszcza ślady i kierunki pociągnięć pędzlem na obrazach olejnych: spiralne, zakrzywione, nawracające, fiksacyjne, nerwowe. Są one psychologiczną szczeliną, jednym ze środków do rozpoznania jakości ekspresywnych. W obrazach Misztal nie ma podziału na formę i reprezentację, kompozycję i temat, skończoną konstrukcję i niedopracowanie. Forma ulega dekompozycji, pierwotne motywy – daleko idącemu przetworzeniu. Nadrzędną instancją jest powstający obraz: płaszczyzna plam barwnych. W tym sensie to malarstwo może się okazać inwersyjne, jako przykład odwrotu od materii ku czemuś radykalnie nieokreślonemu, żywiołowemu niepoddającemu się kontroli, rozbijającemu granice postrzegania. Inwersja widzenia. Odwrócenie wzroku w stronę płótna. Rozmycie konturów i form na rzecz możliwości swobodnego kształtowania kompozycji. Wystawa dzieli się na dwie części. Mniejsza, pod tytułem Niewykończenie, gromadzi prace uznane przez artystkę za nieukończone albo przypadkowe, ale naznaczone jej temperamentem i osobowością twórczą. W wydzielonej części Galerii znajdują się zatem cztery prace: trzy obrazy olejne i jeden gwasz. Druga, większa część, pod tytułem Inwersja, jest uporządkowaną prezentacją skali możliwości Moniki Misztal jako artystki. Jarosław Wójtowicz Patronat medialny: Obieg, Rita Baum, Format, Poland-art, Radio Kraków