Autor: Jacek Hołub

Reżyseria | adaptacja | dramaturgia: Agata Biziuk Scenografia | kostiumy: Marika Wojciechowska Koordynacja scen intymnych | choreografia: Krystyna Lama Szydłowska Video: Piotr Wacowski Realizacja zdjęć podwodnych: Bartosz Stróżyński FIMUFO STUDIO Muzyka: Piotr Klimek Inspicjentka: Agnieszka Choińska Identyfikacja graficzna:: Ola Jasionowska

występują: Malwina Jelistratow, Gracjan Kielar, Damian Sosnowski, Katarzyna Żuk

Pierwszy etap tonięcia to zachłyśnięcie. Człowiek wpada w panikę, próbuje wstrzymać oddech, w organizmie zaczyna spadać poziom tlenu. Organizm próbuje się bronić, wymusza odruch oddechu, a tonący połyka wodę… 

Człowiek tonie bezgłośnie. Nikt nie usłyszy wołania o pomoc, usta i płuca wypełniają się wodą. Może ktoś zauważy machanie rękami, rozpaczliwą próbę utrzymania się na powierzchni ale rzadko kiedy odczyta sygnały. Przerażający jest fakt, że osoba tonąca zachowuje świadomość, nawet w momencie kiedy leży już na dnie. Nie może się ruszyć i wie, że umiera…

Zrealizowany na podstawie wstrząsającego reportażu Jacka Hołuba o tym samym tytule spektakl opowiada o przemocy, stale obecnej w naszych domach i kulturze – jej przyczynach, mechanizmach, a także społecznym i instytucjonalnym przyzwoleniu i zobojętnieniu na zamknięte w czterech ścianach akty agresji.

Twórczynie i twórcy podejmują próbę opowiedzenia o przemocy bez jej reprodukowania – szukają teatralnej i plastycznej metafory, która – oddając głos ofiarom – nie powiela przemocowych wzorców.

Aktorki i aktorzy w performatywny sposób poruszają się po przestrzeniach wspomnień bohaterek i bohaterów, próbując znaleźć odpowiedź na zależności i mechanizmy systemu działania przemocy: jej ofiar, sprawczyń i sprawców, by opowiedzieć historię uratowania – historię nadziei, że można się z tej ciemności wynurzyć.

Spektakl przeznaczony dla widzów 16+