Autor: Michael Weller

Tłumacz: Bogusława Plisz-Góral Reżyseria: Waldemar Zawodziński Scenografia: Waldemar Zawodziński

występują: Maria Seweryn (Lena), Kamil Maćkowiak (Adam)

Adam i Lena są małżeństwem od dziesięciu lat, mają dziewięcioletniego syna. Na co dzień zapracowani zawodowo i bardzo opiekuńczy wobec niego. Dzięki temu, że po raz pierwszy w życiu nocuje on u swojego kolegi, Adam i Lena mają szansę na spokojną kolację z winem, lekką erotyczną rozmowę i seks. Oboje są w sobie zakochani, jednak ich miłość przejawia się w skrajnych emocjach. Kariera zawodowa bohatera staje się ucieczką w wypalonym codziennością związku, anektuje całą uwagę i energię. Seks staje się walutą i bezradną próbą znalezienia antidotum, chwilową iluzją bliskości. Tak właśnie zaplanowali ten wieczór – bez syna, Adam i Lena zjadają uroczystą, wspólną kolację. Niestety sprawy od początku układają się nie tak jak oboje sobie to wymyślili. Z każdym kwadransem napięcie rośnie. Atmosfera między małżonkami staje się nie do zniesienia. Czy małżeństwo uda się uratować? Czy między Leną i Adamem istnieje jeszcze to samo uczucie, które połączyło ich dziesięć lat wcześniej? Oboje tkwią w toksycznym związku a pragną miłości, lojalności – podstawowego budulca relacji. Czują się samotni ze sobą. Fakt ten potęguje rozpaczliwą próbę ucieczki i stworzenie hierarchii ważności, które przywrócą życiu sens i równowagę. Wzajemne „ranienie się” bohaterów jest wkalkulowane w związek, gdzie ironia i cynizm są wyrazem bezsilności.