Jak zostałam wiedźmą

Spektakl przeznaczony dla widzów od 8 lat.

...a jak już zasną, to nie śni im się nic ładnego, nie,
tylko że mają więcej, więcej, więcej, więcej –
albo że mają mniej, mniej, mniej, mniej, ciągle mniej,
prawie nic.
Dorota Masłowska, Jak zostałam wiedźmą

Tak jak współczesne krainy snów różnią się od dawnych, tajemniczych, tak współczesne bajki różnią się od klasycznych. Dorota Masłowska, jedna z najbardziej poczytnych polskich pisarek, w swym jedynym tekście napisanym dla dzieci, zaprasza nas w podróż do baśni współczesnej. Baśni wypełnionej dzisiejszymi postaciami, jak Pracownik stacji benzynowej, Kasjerka hipermarketu, Konsultantka firmy kosmetycznej czy Mama ćwicząca taekwondo oraz dzisiejszymi gadżetami: iPhonem, iPuderniczką i samochodami.
Wygłodniała Wiedźma wyrusza na poszukiwanie niegrzecznego dziecka, idealnego do schrupania. Znajduje Dziewczynkę, jednakże elektroniczny wykrywacz dobra wyraźnie wskazuje, że dziecko jest zbyt dobre, wobec czego może okazać się trujące. Jedynym rozwiązaniem w tej sytuacji staje się zmieszanie Dziewczynki z jakimś niegrzecznym Chłopcem. Używając Pyłu Sennego, dzięki któremu przeniosą się do Snu Krainy i atomizera Podmiana Myśli, Wiedźma wyśle Dziewczynkę na poszukiwanie niegrzecznego Chłopca. Podróż okaże się brzemienna w skutkach dla Wiedźmy, dla Dziewczynki oraz pozostałych bohaterów. W jej trakcie poznamy bolączkę współczesnego świata - plagę wszechogarniającego konsumpcjonizmu. Dorota Masłowska, niezwykle umiejętnie i nienachalnie, prowadzi wątek wiecznego nienasycenia, zarówno dzisiejszych dorosłych, jak i dzieci, ich manii kupowania wszystkiego, ślepej podatności na reklamę, nigdy niezaspokojonego głodu posiadania. Głód ten wdarł się nawet w ludzkie sny. Podążając przez miasto i zaglądając ludziom w okna Wiedźma zauważa, że pragnienie więcej jest nie tylko wypowiadane i realizowane na jawie, ale też we śnie.
W spektaklu poetycki tekst Doroty Masłowskiej jest mówiony i śpiewany. Muzykę do współczesnych songów napisał Łukasz Damrych, towarzyszą nam one od początku, zbliżając sztukę do musicalu.