Czterykroć po mistrzowsku:

Stefan Dousa, Bronisław Krzysztof, Jerzy Nowakowski, Janusz Trzebiatowski

wernisaż: 29 czerwca 2007, godz. 18:00

“Czterykroć po mistrzowsku...” to pożegnalna wystawa wieloletniego dyrektora Muzeum Sztuki Medalierskiej, Zdzisława Olszanowskiego oraz Jana Sakwerdy, byłego zastępcy dyrektora Muzeum do spraw merytorycznych.

Dzięki zaangażowaniu i przyjacielskim kontaktom z innymi ośrodkami sztuki medalierskiej w Europie, obu tym znawcom i miłośnikom śląskiego środowiska udało się zorganizować lub aktywnie współuczestniczyć w wielu prestiżowych, międzynarodowych wystawach i projektach poświęconych historii i typom przedstawień medalierskich: od czasów najdawniejszych do współczesności.

Do udziału w ekspozycji “Czterykroć po mistrzowsku...”, jaką przez miesiąc prezentować będziemy w Sali Wielkiej Ratusza, zaprosili czwórkę wybitnych twórców współczesnego medalierstwa i wieloletnich przyjaciół Muzeum: Stefana Dousę, Bronisława Krzysztofa, Jerzego Nowakowskiego i Janusza Trzebiatowskiego.

Na wystawie pokażemy około czterystu dzieł wspomnianych twórców. Obok dziedziny sztuki, z której są najbardziej znani i na polu której odnosili największe sukcesy, czyli medalierstwa, pokażemy również małe formy przestrzenne, pełnowymiarową rzeźbę oraz malarstwo ich autorstwa.

Wystawie towarzyszy obszerny, ilustrowany katalog.

dr Maciej Łagiewski, Wstęp do katalogu wystawy

Wystawa „Czterykroć po mistrzowsku: Stefan Dousa, Bronisław Krzysztof, Jerzy Nowakowski, Janusz Trzebiatowski” jest ekspozycją pożegnalną, wieńczącą wieloletnią, owocną w wielorakie osiągnięcia dotychczasowego kierownictwa Muzeum Sztuki Medalierskiej – odchodzących na emeryturę: mgr Zdzisława Olszanowskiego i mgr Jana Sakwerdy.

Zdzisław Olszanowski w latach 1988 – 2000 pełnił funkcję dyrektora Muzeum Sztuki Medalierskiej, a od 1 stycznia roku 2000 – po uchwale Rady Miejskiej Wrocławia wcielającej placówkę do struktur Muzeum Miejskiego Wrocławia – funkcję kierownika tejże placówki, stanowiącej oddział Muzeum Miejskiego.

Jan Sakwerda – wybitny znawca i miłośnik śląskiej sztuki medalierskiej, autor wielu publikacji, między innymi czterotomowego katalogu zbiorów medali śląskich z kolekcji Muzeum Sztuki medalierskiej i wystaw poświęconych tematyce Śląska, w latach 1999 – 2000 pełnił funkcję zastępcy dyrektora Muzeum do spraw merytorycznych. Dzięki ich zaangażowaniu Muzeum z powodzeniem promowało współczesną polską sztukę medalierską w kraju i na świecie, poprzez, między innymi, udział w międzynarodowych wystawach FIDEM, współorganizowanie z Ośrodkiem Kultury i Sztuki we Wrocławiu cyklu wystaw pt. „Wieczory Wyszehradzkie – Znad Dunaju, Wełtawy i Wisły”, wydawanie medali muzealnych, czy też wręcz inspirowanie ich powstawania: Medalierski autoportret, 500-lecie odkrycia Ameryki, 40 rocznica Powstania Warszawskiego.

Ideą wystawy „Czterykroć po mistrzowsku...” jest ukazanie dorobku artystycznego wieloletnich przyjaciół Muzeum Sztuki Medalierskiej, którzy podczas minionych kilkudziesięciu lat wiele swych dzieł przekazali w darze do muzealnych zbiorów oraz czynnie włączyli się we wszystkie działania Muzeum. Są autorami medali pamiątkowych Muzeum Sztuki Medalierskiej oraz Muzeum Miejskiego Wrocławia, podejmowali się realizacji medali o tematyce inspirowanej przez muzeum: w 1992 roku 500-lecie odkrycia Ameryki, w 1993 Medalierskich autoportretów, czy w 1994 medali poświeconych _50-leciu Powstania Warszawskieg<,/i>.

Stefan Dousa, który choć od wielu lat mieszka i pracuje w Krakowie, pierwsze kroki w dziedzinie sztuki stawiał we Wrocławiu, w naszym mieście ukończył Liceum Sztuk Plastycznych, i do Wrocławia ciągle powraca. Jego indywidualna wystawa prezentowana w 1999 roku w Muzeum Sztuki Medalierskiej nosiła znamienny tytuł: „Stefan Dousa. Powrót do domu”. Ale artysta tworzy nie tylko medale i plakiety, zajmuje się również rzeźbą kameralną, monumentalną, rzeźbą sakralną i projektowaniem witraży. Od 1975 roku zgromadziliśmy ponad 40 prac jego autorstwa.

Bronisław Krzysztof, który studiował na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych zarówno rzeźbę pod kierunkiem profesora Jerzego Jarnuszkiewicza, jak i medalierstwo w pracowni profesor Zofii Demkowskiej, przez pierwsze lata zajmował się głównie rzeźbą w brązie. Pierwsze jego medale w naszych zbiorach zaistniały w 1991 roku, dziś posiadamy ich ponad trzydzieści.