Wystawa autorstwa Wiesława Jurewicza

uroczyste otwarcie nastąpi w dniu 15 maja 2007 r., godz. 12:30

Wystawa autorstwa Wiesława Jurewicza „Wyrwać z przezroczystości” jest jednym z rezultatów końcowych projektu „Wyprowadzić na prostą” realizowanego ze środków IW EQUAL.

Wiesław Jurewicz jest zawodowym fotografem i autorem książek o Wrocławiu. Największe uznanie przyniosły mu kalendarze realizowane dla Polaru. Aż trzy z nich zostały uznane za najpiękniejsze polskie kalendarze (1997, 1998, 2000). W jego dorobku znalazło się też sporo innych nagród z obszaru zawodowej fotografii i projektowania. Obecnie jest fotografem miesięcznika "Mens Health" - najpopularniejszego męskiego czasopisma na świecie.

Kalendarze i książki Wiesław Jurewicza wspierają starania Polski i Wrocławia o organizację EXPO 2012.

Teraz możemy zobaczyć jak autor, wykorzystując znakomity warsztat zawodowy oraz umiejętność tworzenia mocnych koncepcji, poradził sobie z trudnym tematem społecznym.

Wystawa "Wyrwać z przezroczystości" to opowieść o bezdomnych i o tym, że można im skutecznie pomóc.

Idea wystawy
Podstawą koncepcji jest zauważenie pewnej mentalnej przezroczystości bezdomnych. Niby są ale ich nie ma. Nie ma ich w naszej świadomości i nie ma ich w nurcie życia. Znikają z obiegu towarzyskiego, rodzinnego, społecznego, konsumpcyjnego itd. Na fotografiach pojawiają się sylwetki "duchów" ludzkich na tle normalnego życia miejskiego. Zdjęcia poruszają tym głębiej, że pokazani "przezroczyści" odbiegają bardzo od obowiązującego stereotypu. Są to często młode, zadbane kobiety - ofiary splotu niekorzystnych okoliczności. Ta pierwsza odsłona wystawy nosi tytuł "przezroczyści".

Druga to "usłyszeć człowieka" - niby niewiele, ale chyba to jedno z najbardziej deficytowych pojęć w naszych czasach. W procedurach i wszechobecnym pędzie zatraciło się dzisiaj, podmiotowe traktowanie człowieka. A przecież słuchając innych – tutaj bezdomnych-bezrobotnych można znaleźć sposoby pomocy. Podpowiedzieć drogę, wzmocnić wiarę w siebie, zmobilizować, pomóc przebrnąć przez procedury a czasem tylko wysłuchać. Na fotografiach widzimy emocje towarzyszące tym rozmowom: łzy, gniew, cierpienie, czasem złość ale też i radość. Są to świadectwa autentycznych, niełatwych rozmów.

Trzecia część "marzenia" to delikatna, ascetyczna opowieść o spełnionych marzeniach Moniki - byłej bezdomnej z Zabrza.

Oprócz fotografii na wystawie znalazły się wypowiedzi-cytaty bezdomnych. Autor traktuje je jako swoiste fotografie tych ludzi. Prezentując ich sylwetki – „pozwala im mówić”.

Na otwarciu wystawy będą obecne osoby bezdomne i bezrobotne objęte projektem „Wyprowadzić na prostą”, które chętnie opowiedzą swoją historię „wyjścia z przezroczystości”.