SONATA BELZEBUBA

STANISŁAW IGNACY WITKIEWICZ

Sonata Belzebuba, czyli Prawdziwe zdarzenie w Mordowarze, pochodzi z najbardziej twórczego okresu dramatopisarstwa Stanisława Ignacego Witkiewicza (powstała w 1925 roku) i zaliczana jest do jego najwybitniejszych sztuk. Podobnie jak wielu utworom Witkacego można tej sztuce dodać podtytuł komedia z trupami. Młody artysta, kompozytor, marzy o stworzeniu dzieła, które przewyższałoby swoim artyzmem i nowoczesną formą wszystko, co w muzyce powstało. Żeby to jednak osiągnąć musi zawrzeć pakt z diabłem. To obcowanie z Belzebubem kończy się dla kompozytora tragicznie. Sonata ubrana w formę błyskotliwej groteski mówi niezwykle serio o tym, że sztuka wysoka znajduje się w ostrym konflikcie z wulgarną rozrywką, i że walkę tę przegrywa. Witkacy pokazuje świat zdewaluowanych wartości, zwycięskiego pochodu kultury masowej, zaniku nie tylko uczuć metafizycznych, ale najprostszych uczuć międzyludzkich. To rzecz o kryzysie kultury i cywilizacji.