ANDRZEJ PAWŁOWSKI

1925 - 1986

Malarz, rzeźbiarz, fotografik, autor filmów eksperymentalnych, teoretyk i pedagog, projektant form przemysłowych, autor aranżacji wystawienniczych, profesor krakowskiej ASF, współtwórca Wydziału Form Przemysłowych. W latach pięćdziesiątych stał się znany dzięki kineformom - ruchomym, improwizowanym obrazom świetlnym, które następnie zostały sfilmowane. Na początku lat sześćdziesiątych sformułował oryginalną ideę form naturalnie ukształtowanych. W swoich rozważaniach uznał, że kształt powstaje w rezultacie autentycznego procesu uwarunkowanego prawami przyrody, co w świecie natury jest zjawiskiem oczywistym - np. wzrastanie roślin - a co możliwe jest również do uzyskania w warunkach sztucznych, w działaniach, którymi obciążymy przyrodę. Efektem poszukiwań artystycznych i praktyczną realizacją owej idei było kilkanaście cykli wykonanych w różnych technikach, między innymi w fotografii: Heliogramy, Genesis, w malarstwie: Formy naturalne ukształtowane, Powierzchnie naturalnie ukształtowane, Powierzchnie przemienne, oraz w rzeźnie: Manekiny i Sarkofagi.