WSZECHNICA TEATRALNA SZEKSPIROWSCY KOCHANKOWIE

Data wydarzenia:

19.05.2014, godz. 11:00

Miejsce:

Scena Kameralna

W poniedziałek 19 maja 2014 odbędzie się Wszechnica Teatralna pt. _ Szekspirowscy kochankowie _. Spotkanie poprowadzi dr hab. Dariusz Dybek – adiunkt w Zakładzie Historii Literatury Dawnej Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego. Wszystkich gimnazjalistów i uczniów szkół ponadgimnazjalnych zapraszamy na Scenę Kameralną o godzinie 11:00.

UWAGA! Liczba miejsc ograniczona!
Rezerwacje: nina [dot] karniej [at] teatrpolski [dot] wroc [dot] pl

William Shakespeare to jedna z najważniejszych "marek" na świecie: słyszeli o nim właściwie wszyscy. Jest tak, choć wciąż nie ustają spory o to, jak brzmiało jego nazwisko, czy napisał wszystko, co łączy się z nim, czy... był kobietą itd. Nie znamy jego autentycznego wyglądu, nie posiadamy rękopisów, nie mamy wydania dzieł, które sam by przygotował do edycji. Mimo to właśnie Shakespeare stał się (wbrew oczekiwaniom jego samego oraz współczesnych mu widzów i czytelników) – najsłynniejszym dramatopisarzem w dziejach ludzkości!

By to pojąć, trzeba pamiętać, w jakich czasach tworzył: działo się to za panowania Elżbiety I i Jakuba I, w okresie pojawienia się tzw. dramatu elżbietańskiego. Wtedy to Londyn stał się metropolią, ważną również z powodów teatralnych – w krótkim czasie wybudowano tam osiem teatrów, w tym The Globe. Zbierająca się w nich publiczność (złożona głównie wyrzutków społecznych) do pewnego stopnia wymuszała na dramatopisarzach i aktorach sposób prezentowania tematu.

Jednym z najważniejszych motywów była natomiast – to oczywiste – miłość. I właśnie Shakespeare "stworzył" najsłynniejszą parę kochanków na świecie: Romea i Julię (choć nie wolno zapominać o takich parach, jak: Otello i Desdemona, Hamlet i Ofelia, Antoniusz i Kleopatra)! Miłość u angielskiego twórcy ma wiele odcieni: jest okrutna, zaborcza, podstępna, "zawłaszczająca", nieśmiała, subtelna. Przynosi wielkie uniesienia (nie przypadkiem wszelkie zbiory zawierające cytaty z literatury, a dotyczące owego uczucia, nie mogą obyć się bez dzieł stratfordczyka), ale też powoduje szaleństwo, doprowadza do zbrodni. Widać to również w historii o młodych małżonkach z Werony.

Dzieło przedstawiające tę trwającą tylko kilka dni miłość powstało w tzw. dojrzałym okresie twórczości Shakespeare’a, ale nazywa się je utworem młodzieńczym. Z brakiem doświadczenia autora niektórzy krytycy wiążą błędy w kompozycji dramatu i ukształtowaniu postaci. Mimo że _ Romeo i Julia _ jest tragedią nieczęsto dziś chwaloną, pokazała ona model miłości wciąż obecny w kulturze. To "miłość poza grób", ale też do tego grobu prowadząca... Jednak problematyka utworu wykracza poza prostą historię o szczęśliwej/nieszczęśliwej miłości. Dziś ów dramat pokazywany jest jako opowieść o nienawiści (nie tylko w rodzinie), o relacjach rodzice–dzieci, o zagubieniu współczesnej nam młodzieży, o społeczeństwie opresyjnym wobec jednostki itd.

Czy więc _ Romeo i Julia _ to sztuka aktualna? Między innymi o tym będzie wykład.

**