SIMULTAN

ROBIN WAGNER

Wystawa malarstwa i instalacji.

'Zazwyczaj zajmuję się poszukiwaniem odpowiedzi na podstawowe, dotyczące sztuki i malarstwa pytania, jak na przykład: Czym jest obraz? Jakie elementy go konstytuują? Co jest formą obrazu? Na tym tle tworzę prace malarskie pozwalające prześwitywać przezeń ramie, i na których farba nie w całości pokrywa płótno. W ten sposób płaski format obrazu zyskuje efekt trójwymiarowej przestrzeni. Tak więc podejmowana jest próba zintegrowania w obraz wszystkich dostępnych, elementarnych form przekazu oraz tworzywa specyficznej jakości. Powstają wartości graniczne, nie jednoznaczne prace, ale dzieła, które uwidaczniają ukryte możliwości dla uchwycenia dalszego określonego obrazem przekazu. Czy powstające z przeźroczystego materiału dzieło, za którym z tyłu widoczna jest rama jest obrazem, obiektem czy może rzeźbą? Czy chodzi tu jeszcze, przy zredukowanej malarskiej wypowiedzi, o malarstwo? Symulowana przestrzeń obrazu. Robin Wagner

Zagadnienia, którymi interesuje się Robin Wagner, wynikają z badań nad obrazem postrzeganym na różne sposoby. Z jednej strony stawiane jest pytanie o materialne elementy, z których skonstruowane są obrazy i o ich właściwości estetyczne. Z innej jednak strony jest to proporcja nośnika obrazu jako konstruktywnego elementu przestrzeni obrazu - rzeczywistość, która doświadczona będzie w procesie kontemplacji. Zbudowane zostaną dzieła z ram drewnianych, z naciągniętym przezroczystym materiałem, w wyniku czego ściana jako miejsce, na którym pojawia się obraz integruje się wraz z nim. Widz spogląda przez prawie niewidoczną tkaninę na ścianę. Ta jednak nie ukazuje się w zwyczajny sposób, ale w tonie koloru, który od zewnętrznej i wewnętrznej strony ramy tworzyć będzie refleksy. Dzięki tej grze świateł, ściana ożywa jako nośnik kolorowego światła i w ten sposób postrzegana jest jako część obrazu, część całości. Jednocześnie również tkanina jest nośnikiem barwnego światła, które tworzy refleksy z wnętrza ramy. Ta podwójna projekcja- na ścianie i tkaninie- prowadzi do wrażenia rozproszonej, nieuchwyconej i w głębi nieograniczonej przestrzeni światła.