DAJ SIĘ POCIĄGNĄĆ

MAGDA CHUCHNOWSKA, MARTA SZAJNEMAN

Pokaz filmowy i coś jeszcze.

Nigdy do końca nie masz pewności czy to ty pociągasz za sznurki, czy jesteś pociągany. Nie możesz wygrać, nie możesz zremisować, nie możesz nawet wycofać się z gry.

Cel: - prowokacja do zadawania pytań, błądzenia i sprawdzenia dokąd zaprowadzą nas nasze myśli, - wzbudzanie niepewności co do natury tego, co widzimy, - budowanie napięcia i pozostawianie widza niezaspokojonym.

Bowiem Piękny poemat - jak pisał jeden z twórców krytyki tematycznej Gaston Bachelard - to tylko z lekki podretuszowany obłęd. Odrobina ładu poetyckiego narzucona bezładnym obrazom. Zachowanie inteligentnego umiaru w zastosowaniu narkotyków zrodzonych z wyobraźni.

To my - nie pasujemy nigdzie, choć przyznajemy, nie robimy tego celowo a największą wadą, do której musimy się przyznać jest niczym nie zakłócona akceptacja samego siebie, - ambitne, pełne pasji i pomysłów zeszłoroczne absolwentki Wydziału Grafiki wrocławskiej ASP, niebanalne i może trochę dziwne.

Jak twierdzi Camus: jest szaleńcze pragnienie jasności z jednej strony i irracjonalności świata, z drugiej a ponieważ stoją one w sprzeczności to połączenie tych dwóch stanów daje absurd, pewne formy mogą być więc absurdalne. W filozofii Wschodu gdy zdarzy się coś absurdalnego, że aż śmieszy, może okazać się, że w tej pozornej głupocie jest coś mądrego. Podobnie, gdy coś intryguje może być równie dobrze błahe, ja i głębokie.

To nasze filmy - nakręcane ręce, nakręcane myśli w nakręcanym świecie, - zlepek wielu obrazów i dźwięków istniejących obok, nakładanych na siebie warstwowo, zabawa w szukanie sensów, znaczeń w sytuacjach pozornych nie mających sensu, - akcja jest niejednorodna, plastyczna, może się skondensować, zwolnić lub zapętlić, wszystko kręci się w kółko i tylko to jest ważne, bo niezmienne, - rytm związany jest z życiem, - czas jako taki nie istnieje, jak we śnie wszystko się może zdarzyć, - obrazy są odpowiedzią na bodźce, które nas atakują z zewnątrz.

To jak podnoszenie zasłony tajemnicy, wyławianie z niewiadomego, odkrywanie czegoś z pozoru niewidocznego. Wydobywamy na powierzchnię to, co tkwi uśpione, przyczajone w najgłębszych zakamarkach naszej duszy, przekładając na konkretne formy a w konsekwencji krok po kroku komponując obraz, własną wizję, majak, obsesję.

Autorki

Nie masz ducha, ani rozumu, ani myślenia, ani świadomości, ani duszy, ani woli, ani prawdy; wszystko to fikcje do niczego nie przydatne. /F.Nietzsche/