Lisia Nora

wernisaż: 12.01.2012 godz. 19.00

*czas trwania wystawy: *13.01-11.02.2012

wystawa czynna od wtorku do piątku w godz. 16.00-19.00

Artyści:

Justyna Adamczyk, Alex Urban, Aleksandra Waliszewska, Piotr Kmita, Marcin Łuczkowski

Tytuł wystawy nawiązuje pośrednio do filmu Larsa von Triera "Antychryst" ze względu na symboliczny charakter, wspolny dla większości prezentowanych przez artystow prac. W potocznym rozumieniu lis symbolizuje całe spektrum negatywnych cech transponowanych z ludzkiej natury. W tym kontekście lisia nora staje się miejscem rodzenia się złych zamiarow, zasadniczym jądrem złą. Jak lisy izolujemy się w naszych norkach i oddajemy się niecnym fantazjom, uwalniając swoją prawdziwą naturę. Skłonność do posługiwania się w sztuce analizą owych "lisich cech", brak strachu przed obnażaniem najgorszych ludzkich popędow, a może i sposob pracy w zaciszu własnej miejskiej norki w bardziej lub mniej dosłowny sposob łączy wszystkich artystow.

Justyna Adamczyk - ur. 1981, mieszka i pracuje we Wrocławiu. Ukończyła Akademię Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Stypendystka Ministra Kultury. Nominowana do 9. Konkursu Gepperta. Ma na swoim koncie ponad 50 wystaw, swoje prace pokazywała m.in. W Galerii Heppen Transfer, Galerii Bestregards we Frankfurcie oraz dwukrotnie w EC Gallery w Chicago.

To, co pojawia się na obrazach Justyny, posiada anatomię barwnych skojarzeń, wizji, niedopowiedzeń. Zalakowane, zabrudzone płotna są świadectwami wycofania w odmienny od codziennego świat. Nie ma w tych obrazach specjalnych prowokacji, rodzaju artystycznego ekshibicjonizmu. Nawet jeśli jej prace powstają z inspiracji bardzo osobistych, ich odbior pozostaje w sferze indywidualnej.

www.justynaadamczyk.com

Aleksandra Waliszewska - ur. 1976, mieszka i pracuje w Warszawie. Ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie. Zajmuje się malarstwem. Tworząc obrazy olejne i gwasze, konstruuje indywidualny, bardzo charakterystyczny język wypowiedzi artystycznej. Najczęściej czyniąc głowną bohaterką swoich opowieści niewinną dziewczynkę, zbudowała świat pełen baśniowej perwersji i tajemnicy. Ma na swoim koncie ponad 20 wystaw indywidualnych, z ktorych jedna z ostatnich odbyła się w Laboratorium CSW Zamek Ujazdowski. Parokrotnie otrzymała stypendium Ministra Kultury. Wspołpracuje z międzynarodową grupą Frederic. Jej prace były publikowane m.in. Przez: My Dance The Skull, Fukt, United Dead Artists, Les Editions Du 57, Drippy Bone Books, Editions Kaugummi.rzekazu.

www.waliszewska.blogspot.com

Aleksandra Urban - ur. 1978, mieszka i pracuje we Wrocławiu. Ukończyłą Akademię Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Dwukrotna stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jej malarstwo to często bardzo osobista podroż w świat wspomnień, fantazji i marzeń, ktorym nadaje frapującą formę. Wymykające się jednoznacznej interpretacji prace, wypełniają dziwne postaci, zjawy rodem z horrorow. Artystka często sięga do sfery sacrum jednocześnie pozostając w estetyce kiczu. Jako niezwykle płodna malarka w ciągu ostatnich lat wystawiała między innymi podczas Edinburgh Art Festival oraz w galeriach takich jak Art Agenda Nova, Galerii Bestregards we Frankfurcie oraz dwukrotnie w Mieszkaniu Gepperta.

www.alexurban.pl

*Piotr Kmita *- ur. 1981 r. w Kłodzku. Absolwent ASP we Wrocławiu. W swej tworczości posługuje się rożnego rodzaju środkami formalnymi (malarstwo, grafika, instalacja), w ktorych używa do komentowania szerokiego wachlarza problemow, ze szczegolnym uwzględnieniem miejsca artysty we wspołczesnym świecie. W pełnych zdystansowanej ironii realizacjach, nie boi się konfrontacji z artystycznymi autorytetami.

www.piotrkmita.com

Marcin Łuczkowski - ur. w 1977 w Wałbrzychu, mieszka i pracuje we Wrocławiu. Dyplom z malarstwa na wydziale Malarstwa i Rzeźby wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych w 2004 roku. Zajmuje się malarstwem, rzeźbą i fotografią.

Jest uznawany za estetycznego prowokatora, a jego prace lawirują na granicy estetyki. Interesują go przede wszystkim depresje, natręctwa, melancholie i wspołczesna mistyka. W malowanych przez niego społecznych zmorach da się jednak wychwycić swoistą tęsknotę za romantyzmem. Bohaterowie obrazow sprawiają wrażenie pogodzonych ze spotykającą ich przemocą i poniżeniem, może nawet znajdują w niej przyjemność. Świat Łuczkowskiego pełen jest okrucieństwa i psychicznej niemocy, podkreśla je agresywny sposob nakładania farby i świadomie zastosowany chaos kolorystyczny. Kakofonia form wywołuje u odbiorcy uczucie bycia w umysłowej matni, przekonuje jak słaby i dziwaczny jest ludzki umysł. Patrząc na obrazy, nie wiemy, czy bohaterowie to kaci, czy ofiary. Pozornie toporne malarstwo jest mieszanką popu, pornografii i malarskich archetypow. Najłatwiej określić je jako poszukiwanie piękna w brzydocie, zarowno w odniesieniu do formy, jak i przekazu.

www.marcinluczkowski.com

bilety:

wstęp bezpłatny