Zapraszamy na wernisaż wystawy, który odbędzie się 19 października o godz. 18:00 w Firleju.

Maciej Stawiński (ur. 1953) - fotografik, kurator wystaw, autor projektow artystycznych. Zajmuje się także dydaktyką fotografii. Uprawia autorską koncepcję fotografii. Obszarem jego zainteresowań jest szeroko pojęta problematyka tożsamości kulturowej i społecznej. Rozciągnięte w czasie projekty fotograficzne (od 1978 r.) i eksperymentalne wideo (od 1990 r.) realizuje w estetyce obiektow i obrazow zwizualizowanych, fotografii gestu oraz dokumentu fotograficznego. Programowo używa rożnych technologii klasycznych, cyfrowych (od 2000 r.) i hybrydowych. Mieszka i pracuje we Wrocławiu. Więcej informacji: www.stawinski.art.pl

Jak sam mowi: Wystawa „Tubylcy / Turyści" prezentuje wybrane fragmenty projektu fotograficznego „Nowe dokumenty", realizowanego od roku 2007. Autorski punkt widzenia analizuje obserwację ludzi zanurzonych w skupiskach miast poprzez konceptualne wykorzystanie medium fotografii. Ukazanie wielkomiejskiego tłumu poprzez jednostki służy zwroceniu uwagi na uniwersalne cechy człowieka wspołczesnego. Wielkoformatowe, barwne fotografie nawiązują do przedstawień aktywności ludzkiej w sytuacjach konsumpcji dobr oraz ciągłego przemieszczania się w celu ich poszukiwania. Idea projektu odnosi się do przestrzeni społecznej tworzonej i użytkowanej przez jej podmioty oraz nawiązuje do problematyki tożsamości kulturowej i społecznej w dobie zjawisk migracji i globalizacji.

We wstępie do katalogu, towarzyszącego wystawie autorstwa Marka Śniecińskiego - poety, eseisty, krytyka sztuki, kuratora wystaw - możemy m.in. przeczytać:

„W pierwszej chwili można by sądzić, że nowa seria fotografii Macieja Stawińskiego (zatytułowana „Tubylcy/ Turyści") zrealizowana w ramach projektu „Nowe dokumenty" jest serią portretową, że fotograf wyruszył w świat zainteresowany przede wszystkim portretowymi fotograficznymi „znaleziskami". Szybko jednak zdajemy sobie sprawę, że artysta nie prowadzi tutaj gry, ktorej stawką miałby być portret. Albo inaczej - obrazy te nabierają portretowego charakteru tylko mimochodem, portret jest tu tylko ubocznym produktem działań fotografa.

Stawiński porusza się wśrod ludzi nie chcąc być rozpoznany przez nich jako fotograf. Jest jednym z nich, przechodniem, turystą, ktory ich mija, ktory przystanął na chwilę zajęty swoimi sprawami. Ludzie nie wiedzą o oku fotografa, tego oka w ogole tu nie ma, nie reagują zatem na obecność kamery. Nie pozują. M. Stawiński fotografuje „z biodra", tylko do pewnego stopnia kontrolując kadr, przewidując, co „zobaczy" kamera. Oko kamery i oko fotografa spoglądają w inną stronę, nie utożsamiają się ze sobą - kamera rejestruje przypadkowe momenty procesu, w ktorym uczestniczy fotograf, procesu niezakłocanego przez obecność aparatu i przez czynność fotografowania. Nawiasem mowiąc widać tu pewne podobieństwo do projektu zrealizowanego przez Beata Streuli na nowojorskich chodnikach, Streuli usunął się jednak z pola widzenia ludzi stosując teleobiektyw, natomiast Stawiński jest blisko, jest wśrod ludzi, a schował się przed rozpoznaniem dzięki zastosowanej przez siebie metodzie (…)"

bilety:

wstęp wolny