Dekonstrukcja konstrukcji

Jerzy Olek & Josef Thér

To swoista rozmowa dwóch oryginalnych twórców z Polski i Czech, prowadzona na podjęte przez nich tematy różnymi środkami wypowiedzi artystycznej. Na wystawie zobaczymy fotogramy, prace graficzne, obiekty strukturalne oraz instalacje.

Czy fotografia, jako medium bezpośrednio odwzorowujące rzeczywistość może być środkiem służącym do zobrazowania czystej iluzji? Jaki wspólny mianownik można odnaleźć między mimetyzmem fotografii i abstrakcyjnym charakterem nauk matematycznych? Czy można przekroczyć granicę między tym, co widzialne i niewidzialne, a przekroczenie to wyrazić w materialnej formie? Która z form artystycznego wyrazu najpełniej odzwierciedla charakter tego przekroczenia, rysunek, collage, fotogram, czy też może obraz komputerowy?

Na powyższe i wiele innych pytań wkrótce udzieli sobie odpowiedzi odbiorca multimedialnej wystawy-dialogu Jerzego Olka i Josefa Thera, noszącej tytuł "Dekonstrukcja konstrukcji". Wystawa zaprezentowana będzie w Muzeum Miedzi w Legnicy na początku lutego bieżącego roku, jako element projektu zainicjowanego przez wrocławskiego twórcę Jerzego Olka pt. "Bezwymiar iluzji", który stanowi cykl dialogów realizowanych od 1991 r. z artystami z Polski (Jacek Lalak, Zbigniew Dłubak, Rafał Augustyn, Ryszard Osada), Francji (Jean-Louis Bigou, Jean Delsaux), Niemiec (Kurt Buchwald, Arno Fischer), Japonii (Akira Komoto) i Czech (Jan Saudek, Josef Ther).

Jerzy Olek jest artystą, krytykiem, teoretykiem fotografii, wykładowcą ASP w Poznaniu i Gdańsku. Josef Ther to rysownik, grafik, fotograf. Obaj poszukują w widzeniu wymiaru poznania, w poznaniu, wymiarów widzenia. Wspólnym mianownikiem ich twórczości jest doświadczanie i ilustrowanie niewyobrażalnych przestrzeni, abstrakcyjnych idei, imaginacyjnych obszarów ludzkiej egzystencji za pomocą sztuki, której korzenie tkwią w matematyce. Owe poszukiwania w przypadku obu artystów najczęściej realizują się w fotografii eksperymentalnej, przybierając również formę rysunku, grafiki, czy generowanych komputerowo obrazów. Geometria, topologia, teorie grup, mapy rozmaitości, struktury kombinatoryczne i figury samopodobne, dla Jerzego Olka jako inicjatora cyklu, to główne rejony, na obszarach których rozgrywają się jego dialogi.

Na legnicką wystawę prócz fotografii, rysunków i grafik złożą się video "Mapy rozmaitości" Jerzego Olka i Marka Hamery, video "Labirynt złudzeń" Jerzego Olka i Tomasza Pydy oraz muzyka Ryszarda Osady i Witolda Szymańskiego. Będzie to dialog, który zobrazuje charakterystyczny dla twórczości Jerzego Olka i jego interlokutorów dualizm, polegający na konflikcie między wolnością myśli a zniewoleniem wyrażającej ją artystycznej materii. Pytanie, w jakim stopniu możliwe jest uwolnienie się idei od formy oraz jaka jest rola formy mogącej ową ideę zobrazować zarówno dla twórców, jak i dla odbiorcy zapewne pozostanie otwarte.